Desert of Rain live 1994 - Andreas Vollenweider, Eliza Gilkyson

Life in the desert of rain

We are the people who live on this plain

Waking and sleeping we wander alone

Through the wind, the sand and the stones

And the rain flashes glimmers of gold

To pleasure our eyes in the cold

No long — ago songs to poison our souls

And tomorrow never unfolds

Here are no paintings

Here spin no tales

Here lives no poet

There’s no hiding ourselves

Hard are the flints of our hearts

They link us together and keep us apart

My path crossed yours in the dark

We touched and both saw the spark

And the spark grew to flame and white heat

As our spirits awoke to a thundering beat

And the drum sings the language of time

Where your rivers flow into mine

(a glow is in the desert of rain)

Here is a painting

Here spins a tale

Here is a poem

Here’s a shelter for us You move on, you move on…

Beyond the horizon you’re gone

And the rain flashes glimmers of gold

But I’m cold, i’m freezing cold

And cold is the blade that cuts deep

From the shadows of you to my waking sleep

And the drum says a tale has been born

While i live like a flame in a storm

You’ll be the painting

You’ll be the tale

You’ll be the poem

I will tell to myself

Het leven in de woestijn van regen

Wij zijn de mensen die op deze vlakte wonen

Wakker en slapend dwalen we alleen rond

Door de wind, het zand en de stenen

En de regen flitst glimmers van goud

Om onze ogen te plezieren in de kou

Niet lang - geleden liedjes om onze ziel te vergiftigen

En morgen ontvouwt zich nooit

Hier zijn geen schilderijen

Hier draaien geen verhalen

Hier woont geen dichter

We kunnen onszelf niet verbergen

Hard zijn de vuurstenen van ons hart

Ze verbinden ons aan elkaar en houden ons uit elkaar

Mijn pad kruiste het jouwe in het donker

We raakten elkaar aan en zagen allebei de vonk

En de vonk groeide uit tot vlam en witte hitte

Toen onze geest ontwaakte met een donderend ritme

En de trommel zingt de taal van de tijd

Waar jouw rivieren in de mijne stromen

(een gloed is in de woestijn van regen)

Hier is een schilderij

Hier draait een verhaal

Hier is een gedicht

Hier is een schuilplaats voor ons. Je gaat verder, je gaat verder...

Voorbij de horizon ben je weg

En de regen flitst glimmers van goud

Maar ik heb het koud, ik heb het ijskoud

En koud is het mes dat diep snijdt

Van de schaduwen van jou tot mijn wakkere slaap

En de trommel zegt dat er een verhaal is geboren

Terwijl ik leef als een vlam in een storm

Jij bent het schilderij

Jij bent het verhaal

Jij bent het gedicht

Ik zal het tegen mezelf zeggen