La guerra dei baci - Andrea Laszlo De Simone

Io mi ricordo lo sguardo che avevi

Uno sguardo felice

Mentre parlavi ti tremavan le mani

Perché non dicevi quel che volevi

E cioè che mi ami

Io mi ricordo lo sguardo che avevi

Mentre cantavi la sera

«Perché non ti siedi per terra» dicevi

Poi la solita guerra di baci

E non avrai più paura

Ti darò un po' di coraggio

E non avrai più paura

Mai più

E col pensiero riesco a tornare

Alla sabbia che scotta e davanti c'è il mare

Guardati come sei bella

Ora ti voglio baciare

E rivedo le lunghe nottate

Quando la luna ascolta le persone

Posso spostarti i capelli

Così ti guardo negli occhi

Ma che meraviglia

Stare con te

In una guerra di baci

Ma che meraviglia

Stare con te

In una guerra di baci

Ma che meraviglia

Stare con te

In una guerra di baci

(Ma che meraviglia

Stare con te

In una guerra di baci)

Ik herinner me de blik die je had

Een blije blik

Je handen trilden terwijl je sprak

Waarom zei je niet wat je wilde?

En dat is, dat je van me houdt

Ik herinner me de blik die je had

Terwijl je 's avonds zong

"Waarom ga je niet op de grond zitten," zei je?

Dan de gebruikelijke zoenoorlog

En je zult niet langer bang zijn

Ik zal je wat moed geven

En je zult niet langer bang zijn

Nooit meer

En met de gedachte dat ik kan terugkeren

Naar het hete zand en ervoor is de zee

Kijk hoe mooi je bent

Nu wil ik je kussen

En ik zie de lange nachten weer

Als de maan naar mensen luistert

Ik kan je haar bewegen

Dus ik kijk je in de ogen

Hoe geweldig

Met jou zijn

In een kussende oorlog

Hoe geweldig

Met jou zijn

In een kussende oorlog

Hoe geweldig

Met jou zijn

In een kussende oorlog

(Wat geweldig

Met jou zijn

In een kussende oorlog)