Brotherhood - Anacrusis

For all of our wandering

We’ve still so far to go

For all of our questioning

We’ve still the need to know…

Are we still the frightened child?

Are we still the angered youth?

Or are we old before our time?

Are we getting any closer to the truth?

We’re force-fed reasoning

Yet, still can make no sense

The mind misses the point

Blind in its arrogance

Should we build a «better way»?

With whatever we can find?

If, in turn, it means we lose ourselves?

Should we force a common mind?

We’re weaned on empathy

To satisfy our doubt

While attempts at unity

Have scattered us about

Should we invent a «common bond»?

Through means misunderstood?

Or are we simply widening the gaps?

Should we force a brotherhood?

Voor al onze omzwervingen

We hebben nog zo ver te gaan

Voor al onze vragen

We moeten nog steeds weten...

Zijn we nog steeds het bange kind?

Zijn we nog steeds de boze jeugd?

Of zijn we oud voor onze tijd?

Komen we dichter bij de waarheid?

We zijn gedwongen redenering

Toch kan het nog steeds geen zin hebben

De geest mist het punt

Blind in zijn arrogantie

Moeten we een «betere manier» bouwen?

Met wat we kunnen vinden?

Als dit op zijn beurt betekent dat we onszelf verliezen?

Moeten we een gemeenschappelijke geest forceren?

We zijn gespeend van empathie

Om onze twijfel weg te nemen

Terwijl pogingen tot eenheid

Hebben ons verspreid over

Moeten we een «gemeenschappelijke band» uitvinden?

Door middel verkeerd begrepen?

Of vergroten we gewoon de gaten?

Moeten we een broederschap forceren?