Жду чуда - Anacondaz

«Жду чуда… Чуда… Чуда…»

«Хватит сказок и детских историй»

«Жду чуда… Чуда… Чуда…»

«И пускай это детский азарт»

«И пускай это детский азарт»

У тебя розовые линзы — я ослеп

У тебя порванные джинсы — у меня ног нет

Ты ещё такая юная — я постарел

Пятое ноль девятое, листвушка во дворе

И вижу, что как водится всё не легко вам (не легко вам)

Твой храбрый принц не убил дракона (дракона)

Ваша карета превратилась в тыкву

Каждый раз одно и тоже — никак не привыкну

Сколько истерик я видел и драм?

Двери летели за теми, кто выбегал навсегда

Чтобы однажды вернуться свой особенный двор

И не найти там больше никого

Серым облакам наплевать на нас

Никто не знает как жить, но живём

Новый герой поёт под окном

Но я жду чуда, как двадцать лет назад,

А ты не веришь, как Москва слезам

Хватит сказок и детских историй

Ты права, возможно, ждать не стоит,

Но я жду чуда, как двадцать лет назад

И пускай это детский азарт

Знал любовь, помню боль, увидел море

Иллюзий нет, надежда есть, я не спорю

Я в спецовке у парадной смолю папиросу,

А ты опять из дома без шапки и в летних кроссах

Вечно сонным бледным зомби уходишь куда-то

Чтобы к вечеру сонным вернуться обратно

Проносятся мимо часы, курьеры и двадцатый за день

Жёлто-зелёный юнит и держит дом в осаде

Им скоро сдастся с потрохами без боя — в сухую

Из дежурной чьё-то неприветливое: «Вам в какую?»

Под окнами признание на асфальте — пустое

Кто-то по уши, а мне смывать его

Прозрачный белый мел сохранит лишь случай

Любые пошлости на стенах гораздо живучей

И не вечны ни засечки, ни любовь до гроба

Лишь никогда не стихнет шторм девятибалльных пробок

Вдали от серых типовых домов и теплотрасс

Серым облакам наплевать на нас

Серым облакам наплевать на нас

Никто не знает как жить, но живём

Новый герой поёт под окном

Но я жду чуда, как двадцать лет назад,

А ты не веришь, как Москва слезам

Хватит сказок и детских историй

Ты права, возможно, ждать не стоит,

Но я жду чуда, как двадцать лет назад

И пускай это детский азарт

Знал любовь, помню боль, увидел море

Иллюзий нет, надежда есть!

Серым облакам

Наплевать на нас!

Серым облакам

Наплевать на нас!

Наплевать!

Но я жду чуда, как двадцать лет назад,

А ты не веришь, как Москва слезам

Хватит сказок и детских историй

Ты права, возможно, ждать не стоит,

Но я жду чуда, как двадцать лет назад

И пускай это детский азарт

Знал любовь, помню боль, увидел море

Иллюзий нет, надежда есть!

"Wachten op een wonder... Wonder... Wonder..."

"Genoeg sprookjes en kinderverhalen"

"Wachten op een wonder... Wonder... Wonder..."

“En laat het kinderachtige opwinding zijn”

“En laat het kinderachtige opwinding zijn”

Je hebt roze lenzen - ik ben blind

Je spijkerbroek is gescheurd - ik heb geen benen

Je bent nog zo jong - ik ben oud

Vijfde nul negen, gebladerte in de tuin

En ik zie dat, zoals gewoonlijk, alles niet gemakkelijk voor je is (niet gemakkelijk voor jou)

Je dappere prins heeft de draak (draak) niet gedood

Je koets is veranderd in een pompoen

Elke keer hetzelfde - ik kan er maar niet aan wennen

Hoeveel driftbuien en drama's heb ik gezien?

Deuren vlogen voor degenen die voor altijd op waren

Om op een dag terug te keren naar je speciale tuin

En er is niemand anders te vinden

Grijze wolken geven niets om ons

Niemand weet hoe te leven, maar wij leven

Een nieuwe held zingt onder het raam

Maar ik wacht op een wonder, zoals twintig jaar geleden,

En je gelooft niet hoe Moskou scheurt

Genoeg sprookjes en kinderverhalen

Je hebt gelijk, misschien het wachten niet waard

Maar ik wacht op een wonder, zoals twintig jaar geleden

En laat het kinderachtige opwinding zijn

Ik kende liefde, ik herinner me pijn, ik zag de zee

Er zijn geen illusies, er is hoop, ik pleit niet

Ik sta in overall bij de voordeur een sigaret op te gooien,

En jij weer van huis zonder hoed en in zomerse sneakers

Voor altijd slaperige bleke zombie ga je ergens heen

Om 's avonds slaperig terug te komen

Uren razen voorbij, koeriers en de twintigste van de dag

Geelgroene eenheid en houdt het huis belegerd

Ze zullen zich snel overgeven met ingewanden zonder een gevecht - dry

Dienstdoende onvriendelijk: "In welke zit je?"

Onder de ramen is de herkenning op de stoep leeg

Iemand zit tot aan zijn oren en ik was het eraf

Transparant wit krijt bespaart slechts een hoesje

Elke vulgariteit op de muren is veel vasthoudend

En noch schreven noch liefde tot het graf zijn eeuwig

Alleen de storm van negen-punts files zal nooit gaan liggen

Weg van grijze typische huizen en verwarmingsleidingen

Grijze wolken geven niets om ons

Grijze wolken geven niets om ons

Niemand weet hoe te leven, maar wij leven

Een nieuwe held zingt onder het raam

Maar ik wacht op een wonder, zoals twintig jaar geleden,

En je gelooft niet hoe Moskou scheurt

Genoeg sprookjes en kinderverhalen

Je hebt gelijk, misschien het wachten niet waard

Maar ik wacht op een wonder, zoals twintig jaar geleden

En laat het kinderachtige opwinding zijn

Ik kende liefde, ik herinner me pijn, ik zag de zee

Er zijn geen illusies, er is hoop!

grijze wolken

Geef niet om ons!

grijze wolken

Geef niet om ons!

Schrik niet!

Maar ik wacht op een wonder, zoals twintig jaar geleden,

En je gelooft niet hoe Moskou scheurt

Genoeg sprookjes en kinderverhalen

Je hebt gelijk, misschien het wachten niet waard

Maar ik wacht op een wonder, zoals twintig jaar geleden

En laat het kinderachtige opwinding zijn

Ik kende liefde, ik herinner me pijn, ik zag de zee

Er zijn geen illusies, er is hoop!