Posesión - Anabantha

Mis sueños eran sólo

Amargas esperanzas

Jamás cruzó tu sombra

Las puertas de mi alma

En el jardín secreto

Se oculta tu mirada

Entre las flores muertas

Mi sangre se derrama

Tan fría noche que se oculta

Entre mis venas, en mi alma…

Tu espíritu logró saciarme

De esta agonía que me invade

Me posesionas de lujuria

Y me transformas en el fuego

Entre tus brazos arderé

Dame tu sangre eternamente

Eternas son las noches

Eternos los lamentos

Conjuros en mis labios

Solían ser antes rezos

Mi sangre un juramento

Mi llanto el silencio

Tu alma el sendero

Camino al infierno

Mi espíritu se ha roto otra vez

Mi cuerpo no es el mismo de ayer

Tu aliento fétido me invade…

Mis sueños eran sólo

Amargas esperanzas

Jamás cruzó tu sombra

Las puertas de mi alma

Serás solo recuerdo

De quien robó mis miedos

Ahogados en tus ojos

Para volverse eternos

Para volverse eternos…

mijn dromen waren gewoon

bittere hoop

kruiste nooit je schaduw

de deuren van mijn ziel

in de geheime tuin

je blik is verborgen

Tussen de dode bloemen

mijn bloed vloeit

Zo koude nacht die zich verbergt

Tussen mijn aderen, in mijn ziel...

Je geest slaagde erin me te verzadigen

Van deze pijn die me binnenvalt

Je bezit me met lust

En je verandert me in vuur

In jouw armen zal ik branden

Geef me je bloed voor altijd

Eeuwig zijn de nachten

Eeuwig de spijt

spreuken op mijn lippen

Vroeger waren het gebeden

Mijn bloed een eed

mijn schreeuw de stilte

je ziel het pad

Weg naar de hel

Mijn geest is weer gebroken

Mijn lichaam is niet hetzelfde als gisteren

Je stinkende adem dringt me binnen...

mijn dromen waren gewoon

bittere hoop

kruiste nooit je schaduw

de deuren van mijn ziel

Je zult slechts een herinnering zijn

Van wie heeft mijn angsten gestolen

verdronken in je ogen

eeuwig worden

Eeuwig worden...