El Resguardo - Anabantha

Rosas negras invaden mi soledad

Derramadas de suspiros

Y sueños encadenados

A tu piel desvanecida en mí

Un vampiro invade mis noches

Resguardándome con sus alas

De la tempestad que resucita mi alma

Día a día… día a día… en agonía

Tan solo un beso

Para ser inerte

Un prototipo de satisfacción

No digas nada

No hacen falta palabras

Que me recuerden lo que añoro

Dime cadáver

Qué se siente la muerte

Que es lo que anhelas en la eternidad

Divina noche que resguardas mis pasos

Tu marcha fúnebre se escuchará

Encerraste tu misterio en mis ojos

Sedujiste mil veces a mi piel

Dejaste pasión infectada en mi cuerpo

Y ahora siento un eterno dolor

Me hiciste sentir el placer de la muerte

Crucé el resplandor que resguarda Dios

Y en el resguardo de tus ojos

La muerte me dijo adiós…

Zwarte rozen dringen mijn eenzaamheid binnen

Gemorst met zuchten

en geketende dromen

Op jouw vervaagde huid op mij

Een vampier valt mijn nachten binnen

Bescherm me met haar vleugels

Van de storm die mijn ziel doet herrijzen

Dag na dag... dag na dag... in doodsangst

maar een kus

inert zijn

Een prototype van tevredenheid

Zeg niets

er zijn geen woorden nodig

Dat ze me herinneren aan wat ik mis

vertel me lijk

hoe voelt de dood?

Waar verlang je naar in de eeuwigheid?

Goddelijke nacht die mijn stappen beschermt

Uw rouwmars zal worden gehoord

Je hebt je mysterie in mijn ogen opgesloten

Je hebt mijn huid duizend keer verleid

Je liet geïnfecteerde passie in mijn lichaam achter

En nu voel ik eeuwige pijn

je hebt me het plezier van de dood laten voelen

Ik kruiste de uitstraling die God beschermt

En in de beschutting van je ogen

De dood heeft afscheid van me genomen...