Dando la Cara al Abismo - Anabantha

Es posible soñar despierto

Mientras se danza en la sombras

De la mano de un ángel de oscuridad

Sus alas negras cubren tu cuerpo

En el frío universo

En un planeta llamado desesperación

Es posible engañar al olvido

Haciéndole creer

Que en esta vida aun existe la bondad

Pues alguien aunque lejos te quiere tanto como tú

Pues alguien aunque lejos te necesita tanto

Si no lo es tu lo lograste hacer real

Si no lo es tu lo lograste hacer real

Sigue mi corazón siguiéndote cual brújula

Y tú… como el horizonte vas

Cada respiro, cada suspiro

Desprendiéndose de mi alma

Esas noches robadas, no quiero recuperar

Cada palabra, cada minuto

Se ponen en nuestra contra

Son el idioma ajeno

A todo aquel que no sepa soñar

La distancia se ha convertido

En mi peor enemigo

Hoy m pierdo en la lejanía

Que nos separa…

Te has convertido en mi destino

Y en donde quiero estar pues alguien aunque lejos te necesita más

Sigue mi corazón guiándome cual brújula

Y tu… como el horizonte vas

Y sin mirar atrás daré la cara sin tener miedo a l abismo

Sin titubear no necesito ver atrás, no tengo miedo

El mapa de tu corazón es el tesoro que yo he perdido

Mi dulce manantial en el desierto saciarás la sed que mata

El sufrimiento dulce amnesia me has dejado en el olvido

Me has hecho recordarque por cada estrella

Hay un sueño que haremos realidad

Cada palabra derriba olas del mar de oscuridad

Y cada ola es la tormenta que alivia mi dolor

Si dices te quiero es la magia que me encanta

Si dices adiós me convertirás en hielo

Dagdromen is mogelijk

Terwijl je danst in de schaduw

Uit de hand van een engel der duisternis

Zijn zwarte vleugels bedekken je lichaam

in het koude universum

Op een planeet die wanhoop heet

Het is mogelijk om de vergetelheid te bedriegen

doen geloven

Dat er in dit leven nog goedheid is

Nou, iemand, hoewel ver weg, houdt net zoveel van je als jij

Nou, iemand, hoewel ver weg, heeft je zo hard nodig

Zo niet, dan heb je het echt kunnen maken

Zo niet, dan heb je het echt kunnen maken

Volg mijn hart en volg je als een kompas

En jij... houdt van de horizon waar je heen gaat

Elke ademhaling, elke zucht

losmaken van mijn ziel

Die gestolen nachten, die wil ik niet terugnemen

Elk woord, elke minuut

Ze keren zich tegen ons

Zij zijn de vreemde taal

Aan iedereen die niet weet hoe te dromen

De afstand is geworden

in mijn ergste vijand

Vandaag verlies ik mezelf in de verte

Scheidt ons…

je bent mijn lot geworden

En waar ik wil zijn omdat iemand, hoewel ver weg, je meer nodig heeft

Volg mijn hart en leid me als een kompas

En jij... houdt van de horizon waar je heen gaat

En zonder om te kijken zal ik de confrontatie aangaan zonder bang te zijn voor de afgrond

Zonder aarzeling hoef ik niet terug te kijken, ik ben niet bang

De kaart van je hart is de schat die ik heb verloren

Mijn zoete lente in de woestijn, je zult de dorst lessen die doodt

Zoet lijdend geheugenverlies, je hebt me in de vergetelheid gelaten

Je hebt me dat voor elke ster doen herinneren

Er is een droom die we zullen laten uitkomen

Elk woord brengt golven van de zee van duisternis naar beneden

En elke golf is de storm die mijn pijn verzacht

Als je zegt dat ik van je hou, is het de magie waar ik van hou

Als je vaarwel zegt, verander je me in ijs