Forgive Me, Pt. 1 - Ambleside

I look back on the years, can’t pretend to forget

A picture, lost progress, I wonder how you’ve been

Your laugh and your smile, while I’m losing sleep lost inside my head

Tell me you’re passed this, it’s over and you’ve moved on

‘Cause I can’t explain why the past few years were meaningless

Forgive me, I did everything that I could

Forgive me, I wish you saw it from where I stood

I’ve read over the words that you left in my head

A look on your face I could never forget

I know it’s been a while, I still live in denial

Nowhere to be found when you needed a friend

Couldn’t handle the pressure I started to cave in

So I told myself that you were fine

Tell me you’re passed this, it’s over and you’ve moved on

‘Cause I can’t explain why the past few years were meaningless

Forgive me, I did everything that I could

Forgive me, I wish you saw it from where I stood

I’ve read over the words that you left inside my head

And I stayed up all night trying to ease the pain, but nothing changes

I punish myself and fall into a wretched whim

The guilt that burns inside my chest, the memories they freeze within

These empty picture frames, (I couldn’t ask for your forgiveness.)

Torturing these cold and lonely nights.

(I couldn’t ever apologize.)

I can’t escape.

(How could I ask for your forgiveness?)

I suffocate from outside in. (How could I ever apologize?)

I punish myself

I called for help, they took you away

Forgive me, please forgive me

I punish myself with each passing day

Let the tears fall from your eyes as you fade away

Ik kijk terug op de jaren, kan niet doen alsof ik het vergeet

Een foto, voortgang verloren, ik vraag me af hoe het met je gaat

Je lach en je glimlach, terwijl ik slaap verloren in mijn hoofd

Zeg me dat je dit hebt doorgegeven, dat het voorbij is en dat je verder bent gegaan

Omdat ik niet kan uitleggen waarom de afgelopen jaren zinloos waren

Vergeef me, ik heb alles gedaan wat ik kon

Vergeef me, ik wou dat je het zag vanaf waar ik stond

Ik heb de woorden gelezen die je in mijn hoofd hebt achtergelaten

Een blik op je gezicht die ik nooit zou vergeten

Ik weet dat het een tijdje geleden is, ik leef nog steeds in ontkenning

Nergens te vinden als je een vriend nodig had

Kon de druk niet aan die ik begon te bezwijken

Dus ik zei tegen mezelf dat het goed met je ging

Zeg me dat je dit hebt doorgegeven, dat het voorbij is en dat je verder bent gegaan

Omdat ik niet kan uitleggen waarom de afgelopen jaren zinloos waren

Vergeef me, ik heb alles gedaan wat ik kon

Vergeef me, ik wou dat je het zag vanaf waar ik stond

Ik heb de woorden gelezen die je in mijn hoofd hebt achtergelaten

En ik bleef de hele nacht op om de pijn te verzachten, maar er verandert niets

Ik straf mezelf en val in een ellendige bevlieging

Het schuldgevoel dat in mijn borst brandt, de herinneringen die ze van binnen bevriezen

Deze lege fotolijsten (ik kon je niet om vergeving vragen.)

Deze koude en eenzame nachten martelen.

(Ik heb me nooit kunnen verontschuldigen.)

Ik kan niet ontsnappen.

(Hoe kan ik om uw vergeving vragen?)

Ik stik van buiten naar binnen. (Hoe kan ik ooit mijn excuses aanbieden?)

Ik straf mezelf

Ik riep om hulp, ze namen je mee

Vergeef me, vergeef me alsjeblieft

Ik straf mezelf met elke dag die voorbijgaat

Laat de tranen uit je ogen vallen terwijl je vervaagt