Céu da Minha Rua - Amalia

No céu da minha rua

Da Alfama não chama

Nem prende as intenções

Às vezes nem a lua

Lá mora, embora

Lá chegue em seus clarões

Mutilados a telhados

Que se abraçam fraternais

E o céu da minha rua

A lua, recua

Limita-se aos beirais

Com Alfama céu não rima

Porque sempre o céu é pouco

Quando olhamos lá pra cima

Mas o céu não nega o troco

Cá embaixo a quem se estima

Vai daí ser voz corrente

Que na Alfama toda a gente

Traz o céu no coração

É feliz por natureza

Ninguém pede mais riqueza

Que saúde, amor e pão!

In de lucht van mijn straat

Van Alfama belt niet

Het houdt de bedoelingen niet tegen

Soms niet eens de maan

Er leeft, hoewel

Daar komen in je flitsen

Verminkt op daken

Die broederlijke omhelzing

En de lucht van mijn straat

De maan, trekt zich terug

beperkt tot de dakrand

Met Alfama rijmt de hemel niet

Omdat de lucht altijd klein is

Als we daar omhoog kijken

Maar de hemel ontkent geen verandering

Hieronder wie wordt gewaardeerd?

Er zal een huidige stem zijn

Dat in Alfama alle mensen

Breng de lucht in je hart

is van nature gelukkig

Niemand vraagt ​​om meer rijkdom

Wat een gezondheid, liefde en brood!