El Ocaso de los Dioses - Alquimia

Escucha mi latido

Aun hoy se puede oir

Agónico lamento

Es eco de quien fuí

Recuerdo cuando era felíz

Creí que siempre sería así

Y el reloj de los tiempos

Se quebró en mil pedazos

Ante mi

Ya no tiene sentido

Aferrarse a lo que viví

Se pierde en el tiempo

Ya nadie vendrá a por mi

Mil versos por escribir

Orgulloso de lo que fui

Hoy lanzo mi lamento

Ojalá te sirva hoy a ti

Ingenuo siempre creí

Que siempre sería así

Se fueron también los miedos

Los veré quizás de nuevo aquí

Hoy ya se que fuí un ingenuo

Hoy se que así lo fui

Nada existe por siempre

Al menos no aquí

Nadie me dijo como vivir

Aquí y ahora he de existir

Sólo me quedan mis recuerdos

Ojalá me recuerden también a mi

Ingenuo siempre creí

Que siempre sería así

Se fueron también los miedos

Los veré quizás de nuevo aquí

Ingenuo siempre creí

Que siempre sería así

Se fueron también los miedos

Los veré quizás de nuevo aquí

luister naar mijn hartslag

Zelfs vandaag kun je horen

gekwelde klaagzang

Het is een echo van wie ik was

Ik weet nog dat ik gelukkig was

Ik dacht dat het altijd zo zou zijn

En de klok des tijds

Het brak in duizend stukjes

Voor mij

heeft geen zin meer

Houd vast aan wat ik heb geleefd

is verloren in de tijd

Niemand komt meer voor mij

Duizend verzen om te schrijven

Trots op wat ik was

Vandaag lanceer ik mijn spijt

Ik hoop dat het vandaag voor je werkt

Naïef heb ik altijd geloofd

dat het altijd zo zou zijn

De angsten waren ook weg

Ik zie je misschien nog een keer hier

Vandaag weet ik dat ik naïef was

Vandaag weet ik dat ik was

niets bestaat voor altijd

tenminste niet hier

niemand heeft me verteld hoe ik moet leven

Hier en nu moet ik bestaan

Ik heb alleen mijn herinneringen

Ik hoop dat ze mij ook herinneren

Naïef heb ik altijd geloofd

dat het altijd zo zou zijn

De angsten waren ook weg

Ik zie je misschien nog een keer hier

Naïef heb ik altijd geloofd

dat het altijd zo zou zijn

De angsten waren ook weg

Ik zie je misschien nog een keer hier