Regicide - Almanac

«…While king Henry III of France was

preparing to attack Paris, on august 1st, 1589

A Dominican monk asked for access to the

king because of secret documents he owns

While whispering into his ear,

the monk plunged a knife into the king’s body

The guards killed the monk,

but the people praised the assassination as the judgement of god»

Way down, but you pushed me too many times

Lay down, because of you I feel I’m dead inside

Way down, so you killed me one too many times

Lay down, because of you now I will rise, yes now I will rise…

Way down, you pushed me too many times

Lay down, because of you I’m dead inside

Crucified but the world keeps turning, you won’t let me go

Raise the flag and kill me stunning, you reap what you sow

Give me everything you can’t hide

I can see through your eyes

To the center of your weird mind… All the anger is inside

On the morning after the king has lost his crown

Only tears and laughter come together now

When my senses fail us, I’ll fade without a sound

When I see you fail, I’ll break in to break you down

Regicide

Lay down, I’m sick of waiting for the start

Pray now, my hate courts now your lonely heart

Try to teach myself forever compassion for my life

Time has come to make a difference, now my blood will rise

To the nightfall of my kingdom

Angels cry while we sleep

A king reborn, a prophecy forlorn was once buried deep

«...Terwijl koning Hendrik III van Frankrijk was

voorbereidingen treffen om Parijs aan te vallen, op 1 augustus 1589

Een Dominicaanse monnik vroeg om toegang tot de

koning vanwege geheime documenten die hij bezit

Terwijl hij in zijn oor fluistert,

de monnik stak een mes in het lichaam van de koning

De bewakers doodden de monnik,

maar het volk prees de moord als het oordeel van god»

Helemaal naar beneden, maar je hebt me te vaak geduwd

Ga liggen, door jou voel ik dat ik vanbinnen dood ben

Helemaal naar beneden, dus je hebt me een keer te vaak vermoord

Ga liggen, door jou zal ik nu opstaan, ja nu zal ik opstaan...

Helemaal naar beneden, je hebt me te vaak geduwd

Ga liggen, door jou ben ik dood van binnen

Gekruisigd maar de wereld blijft draaien, je laat me niet gaan

Hef de vlag en vermoord me, verbluffend, je oogst wat je zaait

Geef me alles wat je niet kunt verbergen

Ik kan door je ogen kijken

Naar het centrum van je rare geest... Alle woede zit van binnen

Op de ochtend nadat de koning zijn kroon heeft verloren

Alleen tranen en gelach komen nu samen

Als mijn zintuigen ons in de steek laten, vervaag ik zonder geluid

Als ik zie dat je faalt, breek ik in om je kapot te maken

Koningsmoord

Ga liggen, ik ben het wachten op de start beu

Bid nu, mijn haat hof nu je eenzame hart

Probeer mezelf voor altijd compassie voor mijn leven te leren

Het is tijd om het verschil te maken, nu zal mijn bloed rijzen

Naar het vallen van de avond van mijn koninkrijk

Engelen huilen terwijl we slapen

Een herboren koning, een verloren profetie was ooit diep begraven