Mirrors - all:my:faults

Look through the mirror of reality

A world of happiness and fun between the melancholy

Of trusted loyalty

Inside our hearts there’s

A place called home

A place called Earth

A place in our world where no one is alone

Do I have a choice in my life

Could I break the innercircle of blind faith

And if I’m down

Could I rise?

And when I’m high distorted signs seem to show me the way of life

What if everything that’s around us

What if everything we love and try to live in is falling down

Is falling under ground zero

The beginning of the end

Trust becomes distrust

Love turns to hate

Brotherliness becomes hostility

Remember the history

The circle is closing in time

But if I keep the faith in myself

Could I break its lines?

All darkness of the world

Can’t prevent a little candle from shining

And all the winds that hatred brings

Can’t blow out the faithful lightning

Through the mirrors of reality

I’ve seen the hatred of the human being

And it was cruel

It was horrid

All these corpses and I smelled their decay

No church to help no priests were there to pray

For their souls

The world was lost

Because we had forgotten our roots

We had forgotten why we live and now I turn back from the fictive

Anxious

Kijk door de spiegel van de realiteit

Een wereld van geluk en plezier tussen de melancholie

Van vertrouwde loyaliteit

In ons hart is er

Een plaats die thuis heet

Een plaats genaamd Aarde

Een plek in onze wereld waar niemand alleen is

Heb ik een keuze in mijn leven?

Kan ik de binnenste cirkel van blind vertrouwen doorbreken?

En als ik down ben

Mag ik opstaan?

En als ik high ben, lijken vervormde tekens me de weg van het leven te laten zien

Wat als alles om ons heen is?

Wat als alles waar we van houden en waarin we proberen te leven, instort?

Valt onder nul

Het begin van het einde

Vertrouwen wordt wantrouwen

Liefde verandert in haat

Broederschap wordt vijandigheid

Onthoud de geschiedenis

De cirkel sluit op tijd

Maar als ik het vertrouwen in mezelf houd

Mag ik de regels doorbreken?

Alle duisternis van de wereld

Kan niet voorkomen dat een kaarsje schijnt

En alle winden die haat met zich meebrengt

Kan de trouwe bliksem niet uitblazen

Door de spiegels van de realiteit

Ik heb de haat van de mens gezien

En het was wreed

Het was afschuwelijk

Al deze lijken en ik rook hun verval

Geen kerk om te helpen er waren geen priesters om te bidden

Voor hun ziel

De wereld was verloren

Omdat we onze roots waren vergeten

We waren vergeten waarom we leven en nu keer ik terug van de fictieve

Gespannen