Alles ist gesagt - all:my:faults

Sehnsucht — in meinem innersten ein Tor

Vergangene tage flüstern Worte in mein Ohr

Es ist der Wahnsinn der in diesen tagen zu mir

Spricht — wahnsinnig vor Trauer

Dass das herz zerbricht — das eis das uns alle umgibt vermag niemals zu

Schmelzen

Ganz egal wie stark man liebt — und sei es auch für Jahre — für die

Ewigkeit des Lebens

Alle Hoffnung — alle Worte — all das jammern ist vergebens — wenn die Kälte

Dich umgibt

Und frisst dich langsam auf — dann nimmt das sterben — endgültig seinen

Lauf — seht mich an…

Das bersten eines Spiegels — das letzte Kapitel eines stummen Buchs mit

Siegel

Wenn die letzte Nacht beginnt

Wenn der Mond das Firmament erklimmt

Wenn das Blut alter Wunden nun gerinnt

Dann ist alles längst gesagt!

Leichen über Leichen schaufeln sich ihr grab — die Nacht des Todes — und

Ich habe versagt

Ich versuchte dich zu halten — versuchte dich zu lieben — du hast mich

Vergessen — was ist mir geblieben — von all den tagen von den stunden — in denen

Wir vereint — nichts ist mehr übrig — nichts außer meinem Leid — ich hab

Dir viel gegeben — noch mehr hast du genommen — ich hab viel verloren

Doch du hast nichts gewonnen — außer der klage — und ich prangere dich an —

Kannst du leben mit der Schande — die du uns angetan?

Deine lügen — deine Habgier — deine macht

Über mich… sie ist vergangen…

DOCH SIEHST DU MICH?

Verlangen - in mijn diepste een poort

Vervlogen dagen fluisteren woorden in mijn oor

Het is tegenwoordig waanzin voor mij

Spreekt - gek van verdriet

Dat het hart breekt - het ijs dat ons allemaal omringt kan nooit sluiten

Smelten

Het maakt niet uit hoe hard je van hen houdt - zelfs al jaren - voor hen

eeuwigheid van leven

Alle hoop - alle woorden - al het gejammer is tevergeefs - als de kou

omringt je

En eet je langzaam op - dan duurt het sterven - eindelijk zijn

Rennen - kijk me aan...

Het verbrijzelen van een spiegel - het laatste hoofdstuk van een stil boek met

zegel

Wanneer de laatste nacht begint

Wanneer de maan het firmament beklimt

Wanneer het bloed van oude wonden nu stolt

Dan is alles al gezegd!

Lijken over lijken graven hun graven - de nacht van de dood - en

ik heb gefaald

Ik probeerde je vast te houden - probeerde van je te houden - je hebt mij

Vergeten - wat mij rest - van alle dagen van de uren - waarin

We verenigden ons - er is niets meer over - niets anders dan mijn lijden - ik heb

Je hebt veel gegeven - je hebt nog meer genomen - ik heb veel verloren

Maar je hebt niets gewonnen - behalve de rechtszaak - en ik klaag je aan -

Kun je leven met de schande die je ons hebt aangedaan?

Je leugens - je hebzucht - je macht

Over mij... ze is weg...

MAAR ZIET U MIJ?