All Forgotten In The Dark Light - all:my:faults

Here, at the beginning of the end

I collapse at night and ride with the stars

There, where the human being is already forgotten

And even so it’s sympathy for it’s wars

But my heart is free from evil

Is free from the cruel light of the sun

Where are all the dreams that I’ve had?

Broken like the mirrors… of my own

Blood’s running my eyes

I’d rather be blind than to see

The humans on destroyed earth

Blood’s running…

Red tears falling…

As I see the peoples under the rising of the moon

Everything and everyone rise up to the moon

Where the darken light is always and all days by your side

Far away from the mass of those people

Those humans

The wars and fights

All forgotten in the dark light

I’ve broken the mirrors of my reality

Lost… in the beauty of night

I found a place to hide

Now and then, all feelings at the same time

Overloading my thoughts

The pictures are distorted

The eyes are blind but the soul can feel

The darkness… and it’s feeling fine

Never I wanna go back through the door

I’ve opened for me and my thoughts

For my reality

I’m alone in my world

No control of my own

Just marching on the battlefield like a soldier

Lost in fear, lost in paranoia

The walls are broken

Fictive and real are the same

Don’t try to look behind…

Everything and everyone rise up to the moon

Where the darken light is always and all days by your side

Far away from the mass of those people

Those humans

The wars and fights

All forgotten in the dark light

I’ve broken the mirrors of my reality

Lost… in the beauty of night

I found a place to hide

Hier, aan het begin van het einde

Ik stort 's nachts in en rijd met de sterren mee

Daar, waar de mens al vergeten is

En toch is het sympathie voor zijn oorlogen

Maar mijn hart is vrij van het kwaad

Is vrij van het wrede licht van de zon

Waar zijn alle dromen die ik heb gehad?

Gebroken als de spiegels... van mezelf

Er stroomt bloed in mijn ogen

Ik ben liever blind dan te zien

De mensen op de verwoeste aarde

Er vloeit bloed...

Rode tranen vallen…

Terwijl ik de mensen zie onder de opkomst van de maan

Alles en iedereen stijgt op naar de maan

Waar het donkere licht altijd en alle dagen aan je zijde staat

Ver weg van de massa van die mensen

die mensen

De oorlogen en gevechten

Allemaal vergeten in het donkere licht

Ik heb de spiegels van mijn realiteit gebroken

Verloren... in de schoonheid van de nacht

Ik heb een plek gevonden om me te verstoppen

Nu en dan, alle gevoelens tegelijk

Mijn gedachten overbelasten

De foto's zijn vervormd

De ogen zijn blind, maar de ziel kan voelen

De duisternis... en het voelt goed

Nooit wil ik terug door de deur

Ik heb voor mij en mijn gedachten geopend

Voor mijn werkelijkheid

Ik ben alleen in mijn wereld

Geen controle over mijn eigen

Gewoon marcheren op het slagveld als een soldaat

Verloren in angst, verloren in paranoia

De muren zijn gebroken

Fictief en echt zijn hetzelfde

Probeer niet achterom te kijken...

Alles en iedereen stijgt op naar de maan

Waar het donkere licht altijd en alle dagen aan je zijde staat

Ver weg van de massa van die mensen

die mensen

De oorlogen en gevechten

Allemaal vergeten in het donkere licht

Ik heb de spiegels van mijn realiteit gebroken

Verloren... in de schoonheid van de nacht

Ik heb een plek gevonden om me te verstoppen