Sweet Dreams of Otherness - Alexisonfire

Flashes lit up the darkness of wartime

You can see the paleness of worn nerves

These were the places that made us

Now riddled with the ghosts of another world

Born to live again

Standing strange in a sea of beige

I’m spun and naked and reckless like a dream

Sweet dreams of otherness

In memory of mankind

I am listening but I can’t hear you

Well maybe I’m losing my mind

Maybe I’m losing my mind

Soft explosions echo from the rooftops

It must be the call of youthful noise

Finally in the age that we were born

Ancient language with a modern voice

Born to live again

Standing strange in a sea of beige

I’m spun and naked and reckless like a dream

Sweet dreams of otherness

In memory of mankind

I am listening but I can’t hear you

Well maybe I’m losing my mind

Sweet dreams of otherness

In memory of mankind

I am listening but I can’t hear you

Maybe I’m losing my mind

Exhaust in the purple skies

Perspiration stings my eyes

Impervious from north to south

I hold the embers in my mouth (Maybe I’m losing my mind)

I’m spun and naked and reckless like a dream (Maybe I’m losing my mind)

I’m spun and naked and reckless like a dream

I am listening but I can’t hear you

Flitsen verlichtten de duisternis van oorlogstijd

Je kunt de bleekheid van versleten zenuwen zien

Dit waren de plekken die ons gemaakt hebben

Nu doorzeefd met de geesten van een andere wereld

Geboren om opnieuw te leven

Vreemd staan ​​in een zee van beige

Ik ben gesponnen en naakt en roekeloos als een droom

Zoete dromen van andersheid

Ter nagedachtenis aan de mensheid

Ik luister, maar ik kan je niet horen

Nou, misschien word ik gek

Misschien word ik gek

Zachte explosies weergalmen van de daken

Het moet de roep van jeugdig geluid zijn

Eindelijk in het tijdperk waarin we werden geboren

Oude taal met een moderne stem

Geboren om opnieuw te leven

Vreemd staan ​​in een zee van beige

Ik ben gesponnen en naakt en roekeloos als een droom

Zoete dromen van andersheid

Ter nagedachtenis aan de mensheid

Ik luister, maar ik kan je niet horen

Nou, misschien word ik gek

Zoete dromen van andersheid

Ter nagedachtenis aan de mensheid

Ik luister, maar ik kan je niet horen

Misschien word ik gek

Uitlaat in de paarse lucht

Transpiratie prikt in mijn ogen

Ondoordringbaar van noord naar zuid

Ik houd de sintels in mijn mond (Misschien verlies ik mijn verstand)

Ik ben gesponnen en naakt en roekeloos als een droom (Misschien verlies ik mijn verstand)

Ik ben gesponnen en naakt en roekeloos als een droom

Ik luister, maar ik kan je niet horen