Every Day Is Just The Same - Alexandra

Every day is just the same to me,

since he has gone.

Every branch has died upon my tree,

since he has gone.

What’s the use me cryin' out,

if no one’s there to hear,

me shout his name?

There’s a voice keeps going on,

reminding me that I was brought to shame.

Every day is just the same to me,

if time stands still.

Just to think I wanted to be free,

I’ve had my feel.

Suddenly I’m wide away and reaching out

to touch his sweeping face.

Then I hear the voice again,

that makes me doubt if I can stand the shame.

Suddenly I’m wide away and reaching out

to touch his sweeping face.

Then I hear the voice again,

that makes me doubt if I can stand the shame.

Elke dag is voor mij hetzelfde,

sinds hij weg is.

Elke tak is gestorven aan mijn boom,

sinds hij weg is.

Wat heb ik eraan om te huilen,

als er niemand is om te horen,

ik zijn naam roep?

Er is een stem die doorgaat,

herinnert me eraan dat ik te schande werd gemaakt.

Elke dag is voor mij hetzelfde,

als de tijd stilstaat.

Gewoon om te denken dat ik vrij wilde zijn,

Ik heb mijn gevoel gehad.

Plots ben ik ver weg en reik ik uit

om zijn brede gezicht aan te raken.

Dan hoor ik de stem weer,

dat maakt me aan het twijfelen of ik de schaamte kan verdragen.

Plots ben ik ver weg en reik ik uit

om zijn brede gezicht aan te raken.

Dan hoor ik de stem weer,

dat maakt me aan het twijfelen of ik de schaamte kan verdragen.