Ein leeres Haus - Alexandra

Ein leeres Haus,

das starrt mich an — ganz ohne dich;

ein leeres Haus,

das ist so stumm und klat für mich;

wo magst du sein

in dieser einsamen Ncht?

Ich habe dir, und du hast mir

kein Glück gebracht.

Ein leeres Haus

und nicht ein Mensch,

der mit mir spricht;

im Spiegel drin sehe ich nur

mein eigenes Gesicht;

ich schaue es, und es schaut mich

fragend an,

ist das das Glück, das große Glück,

das einst begann?

Es fing an wie ein schöner Roman

und ich las darun gern,

fühlte mich auf einen anderen Stern,

aber als die Entscheidung dann fiel,

wußte ich, was der Anfang verspricht,

das hält leider das Ende nicht.

Ein leeres Haus,

das ist so klat ohne dich;

ein leeres Haus,

das ist so stumm und klat für mich;

wo magst du sein

in dieser einsamen Nacht?

Ich habe dir, und du hast mir

kein Glück gebracht.

een leeg huis

die naar me staart - zonder jou;

een leeg huis

dat is zo stom en klap voor mij;

waar mag je zijn?

in deze eenzame nacht?

Ik heb jou en jij hebt mij

bracht geen geluk.

Een leeg huis

en geen mens

wie spreekt tot mij;

Ik zie alleen in de spiegel

mijn eigen gezicht;

Ik kijk ernaar en het kijkt naar mij

vragen aan

is dit geluk, groot geluk

dat ooit begon?

Het begon als een mooie roman

en ik hou van lezen

voelde alsof ik op een andere planeet was

maar toen de beslissing werd genomen?

Ik wist wat het begin belooft

daar houdt het helaas niet op.

een leeg huis

dit is zo koud zonder jou;

een leeg huis

dat is zo stom en klap voor mij;

waar mag je zijn?

in deze eenzame nacht?

Ik heb jou en jij hebt mij

bracht geen geluk.