Глупости - Alex-ike

Ты же знаешь, зай, а не знаешь — знай.

В наших чувствах исчезла новизна.

Первая весна, на смену первой зиме.

Наши чувства — неудавшийся эксперимент.

Жажда перемен, где каждый, как в тюрьме.

В смежной камере, так ведь или нет…

Вовсе нет, вовсе нет, так ты скажешь мне.

А в результате, снова уснём спина к спине.

Ты мне говорила, ты мне говорила.

Я молчал и пил Grant Torino.

В моём сердце чересчур много вмятин,

Этих чувств нет, не понять им.

Припев:

А тысячи киловатт по провода летит.

Я в этом не виноват, но ты меня прости.

И если хочешь, давай, ты можешь отпустить.

Всё это просто слова, сплошные глупости.

Сплошные глупости.

Сплошные глупости.

Я в этом не виноват, но ты меня прости.

Но ты меня прости, но ты меня прости.

Всё это просто слова, сплошные глупости.

Быть с тобой просто друзьями,

Слишком банально наверно,

Может причина — мы сами,

Может виною вермут.

Давай, трать, мои нервы.

Давай, трать моё время.

Ты же всегда будешь первой.

Все остальные тени.

Лишь отголоски той самой,

Посланной небесами.

Ты самый трудный экзамен.

И весь мир будто замер…

Я пожираю глазами, безликий силуэт.

Тень, от тебя отражаясь, будто форсирует.

Думаешь, я шучу,

Считаешь в норме я.

Сеты наших чувств не зовут «Калифорния»

В каждом слове, сказанном мною, ищешь подтекст.

Нашей любви не осталось, остался просто секс.

Припев:

А тысячи киловатт по провода летит.

Я в этом не виноват, но ты меня прости.

И если хочешь, давай, ты можешь отпустить.

Всё это просто слова, сплошные глупости.

Сплошные глупости.

Сплошные глупости.

Я в этом не виноват, но ты меня прости.

Но ты меня прости, но ты меня прости.

Всё это просто слова, сплошные глупости.

Мы с тобой просто детали, этой огромной машины.

Мы были связаны цепью, но нас, её лишили.

Может мы зря были вместе, может мы разные очень

Мир заставляет крутиться, так что крутись, как хочешь.

Уровень одиночный и ты осталась в прошлом.

Но ты нужна, прямо как нарочно.

Можно я просто останусь, медленно выйду из строя.

Дальше идти без тебя, мне видимо не стоит.

Припев:

А тысячи киловатт по провода летит.

Я в этом не виноват, но ты меня прости.

И если хочешь, давай, ты можешь отпустить.

Всё это просто слова, сплошные глупости.

Сплошные глупости.

Сплошные глупости.

Я в этом не виноват, но ты меня прости.

Но ты меня прости, но ты меня прости.

Всё это просто слова, сплошные глупости.

Weet je, Zay, maar je weet het niet - weet het.

De nieuwigheid is uit ons gevoel verdwenen.

De eerste lente, ter vervanging van de eerste winter.

Onze gevoelens zijn een mislukt experiment.

Dorst naar verandering, waar iedereen zich in een gevangenis bevindt.

In de aangrenzende kamer, rechts of niet...

Helemaal niet, helemaal niet, dus je zult het me vertellen.

En als gevolg daarvan vallen we weer rug aan rug in slaap.

Je hebt het me verteld, je hebt het me verteld.

Ik zweeg en dronk Grant Torino.

Er zijn te veel deuken in mijn hart,

Deze gevoelens bestaan ​​niet, ze kunnen het niet begrijpen.

Refrein:

En duizenden kilowatts vliegen door de draad.

Het is niet mijn schuld, maar vergeef me.

En als je wilt, kom op, je kunt loslaten.

Het zijn allemaal maar woorden, pure nonsens.

Complete onzin.

Complete onzin.

Het is niet mijn schuld, maar vergeef me.

Maar je vergeeft me, maar je vergeeft mij.

Het zijn allemaal maar woorden, pure nonsens.

Om gewoon vrienden met je te zijn

Waarschijnlijk te banaal

Misschien zijn wijzelf de reden,

Misschien is de vermout de schuldige.

Kom op, verspil mijn zenuwen.

Kom op, verspil mijn tijd.

Je zult altijd de eerste zijn.

Alle andere schaduwen.

Alleen echo's van hetzelfde

Hemel gestuurd.

Jij bent het moeilijkste examen.

En de hele wereld leek te bevriezen ...

Ik verslind met mijn ogen, een gezichtsloos silhouet.

De schaduw, die van jou weerkaatst, lijkt dwingend.

Denk je dat ik een grapje maak?

Je denkt dat ik in orde ben.

De sets van onze gevoelens noemen geen "Californië"

In elk woord dat ik zei, zoek je naar subtekst.

Onze liefde is weg, alleen seks.

Refrein:

En duizenden kilowatts vliegen door de draad.

Het is niet mijn schuld, maar vergeef me.

En als je wilt, kom op, je kunt loslaten.

Het zijn allemaal maar woorden, pure nonsens.

Complete onzin.

Complete onzin.

Het is niet mijn schuld, maar vergeef me.

Maar je vergeeft me, maar je vergeeft mij.

Het zijn allemaal maar woorden, pure nonsens.

Jij en ik zijn slechts details van deze enorme machine.

We waren aan een ketting gebonden, maar die werd ons ontnomen.

Misschien waren we tevergeefs samen, misschien zijn we heel anders

De wereld draait, dus draai wat je wilt.

Het niveau is single en je bent in het verleden gelaten.

Maar je bent nodig, net als expres.

Kan ik gewoon blijven, langzaam uit de hand lopen.

Ik zou waarschijnlijk niet verder gaan zonder jou.

Refrein:

En duizenden kilowatts vliegen door de draad.

Het is niet mijn schuld, maar vergeef me.

En als je wilt, kom op, je kunt loslaten.

Het zijn allemaal maar woorden, pure nonsens.

Complete onzin.

Complete onzin.

Het is niet mijn schuld, maar vergeef me.

Maar je vergeeft me, maar je vergeeft mij.

Het zijn allemaal maar woorden, pure nonsens.