Вспомни, мама - Александр Марцинкевич, Кабриолет

Ты не грусти, слезинку утри.

Нежная, моя мама.

Если я не права, ты меня прости.

Усталые руки мне на плечи положи.

Вспомни мама, как у детской кроватки,

Ты читала мне сказки,

И нежно шептала:"Моя доченька, расти!"

Вспомни мама!

Вспомни мама!

Я подойду, слезинку утру.

Нежно я прошепчу:

«Ты годы свои мне отдала,

Милая, добрая мама моя!»

Вспомни мама,

Как у детской кроватки,

Ты читала мне сказки,

И нежно шептала:"Моя доченька расти!"

Вспомни мама!

Wees niet verdrietig, veeg een traan weg.

Zacht, mijn moeder.

Als ik het mis heb, vergeef me dan alsjeblieft.

Leg je vermoeide handen op mijn schouders.

Denk aan mama, zoals in een wieg,

Je leest me sprookjes voor

En zachtjes fluisterde: "Mijn dochter, word volwassen!"

Denk aan mama!

Denk aan mama!

Ik kom, traan in de ochtend.

Zachtjes fluister ik:

"Je hebt je jaren aan mij gegeven,

Mijn lieve, vriendelijke moeder!"

Denk aan mama,

Als een wieg

Je leest me sprookjes voor

En zachtjes fluisterde: "Mijn dochter wordt groot!"

Denk aan mama!