Не ругай меня, мама - Александр Марцинкевич, Кабриолет

Не ругай меня мама,

Что я сегодня пьян.

Ты поймёшь, ты меня простишь.

Я вином залью боль свою.

Никуда туда я уйду.

Я вином залью боль свою.

Никуда туда я уйду.

Слезы свои, я смогу, я сумею удержать,

Грусть и печаль в глазах моих.

Не увидишь ты.

Слезы свои, я смогу, я сумею удержать,

Грусть и печаль в глазах моих

Не увидишь ты.

Не ругай меня мама,

Что я сегодня пьян.

Ты поймешь, ты меня простишь.

Кто любил, поймет,

От чего душа белым лебедем в ночь летит.

Кто любил, поймет,

От чего душа белым лебедем в ночь летит.

Слезы свои, я смогу, я сумею удержать,

Грусть и печаль в глазах моих.

Не увидишь ты.

Слезы свои, я смогу, я сумею удержать,

Грусть и печаль в глазах моих.

Не увидишь ты.

Scheld me niet uit mam

Dat ik dronken ben vandaag.

Je zult het begrijpen, je zult me ​​vergeven.

Ik zal wijn over mijn pijn gieten.

Ik ga nergens heen.

Ik zal wijn over mijn pijn gieten.

Ik ga nergens heen.

Ik kan, ik kan mijn tranen inhouden,

Verdriet en verdriet in mijn ogen.

Je zult het niet zien.

Ik kan, ik kan mijn tranen inhouden,

Verdriet en verdriet in mijn ogen

Je zult het niet zien.

Scheld me niet uit mam

Dat ik dronken ben vandaag.

Je zult het begrijpen, je zult me ​​vergeven.

Wie hield zal het begrijpen

Van waaruit de ziel als een witte zwaan de nacht in vliegt.

Wie hield zal het begrijpen

Van waaruit de ziel als een witte zwaan de nacht in vliegt.

Ik kan, ik kan mijn tranen inhouden,

Verdriet en verdriet in mijn ogen.

Je zult het niet zien.

Ik kan, ik kan mijn tranen inhouden,

Verdriet en verdriet in mijn ogen.

Je zult het niet zien.