Enséñame tus manos - Alejandro Sanz

veces las cosas se tuercen te digo por cierto

y te encuentras frente a ese desierto abierto

con el hielo mudo y el coraje lento

tan viejo como el mismo mundo

el cariño y el despecho,

el camino se hae andando, si

pero un desierto es un desierto.

ya sé por qué le ganó a nuestro labio el silencio,

y es que el reloj no tiene el tiempo

no tiene el miedo

el caso es que no conseguimos aislarnos del resto de

este mundo

donde los humanos, cambian los sueños por aire

dame alguna excusa que nos salve

o que nos traguen siete mares

pero no me quites el coraje.

Enseñame tus manos

abre las palmas que las veas

y ahora, dime si aun te queda un poco de esperanza

en ellas

enseñame tus manos, esas, con las que nos acariciamos

y hoy nos hacemos, tanto daño, tanto daño amor.

tal vez por qué para ti solo soy un cero a la izquierda

y no hay manera de que multiplique mi cariño por tus

ganas,

y nos den mas que cero

ya se por qué le ganó a nuestro labio el silencio,

y es que el reloj no tiene el tiempo,

no tiene el miedo,

no tiene el fuego…

no te preocupes, que hoy es domingo y Dios descansa

disfrutemos del momento y de este sitio que nos regala.

Dame alguna excusa que nos salve

o qye nos traguen siete mares

pero no mequites el coraje

Enseñame tus manos

abre las palmas que las veas

y ahora, dime si aun te queda un poco de esperanza

en ellas

enseñame tus manos, esas, con las que nos acariciamos

y hoy nos hacemos, tanto daño.

Enseñame tus manos…

que las mias se han cansado de intentar coger el

mundo

con los puños apretados…

enseñame tus manos, esas, con las que nos acariciamos

y hoy nos hacemos, tanto daño

soms gaan er dingen mis zeg ik je trouwens

en je merkt dat je tegenover die open woestijn staat

met stom ijs en langzame moed

zo oud als de wereld zelf

genegenheid en wrok,

de weg is bewandeld, ja

maar een woestijn is een woestijn.

Ik weet al waarom stilte onze lippen won,

en de klok heeft geen tijd

is niet bang

het punt is dat we ons niet kunnen isoleren van de rest van

deze wereld

waar mensen dromen inruilen voor lucht

geef me een excuus om ons te redden

Of laat zeven zeeën ons verzwelgen

maar neem mijn moed niet af.

laat mij je handen zien

open je handpalmen zodat je ze kunt zien

en vertel me nu of je nog een beetje hoop hebt

in hen

laat me je handen zien, die waarmee we strelen

en vandaag doen we onszelf zoveel schade, zoveel schade liefde.

misschien omdat ik voor jou gewoon een nul aan de linkerkant ben

en er is geen manier om mijn genegenheid voor jou te vermenigvuldigen

verlangen,

en geef ons meer dan nul

Ik weet al waarom stilte onze lippen won,

en het is dat de klok de tijd niet heeft,

is niet bang,

heeft geen vuur...

maak je geen zorgen, het is vandaag zondag en God rust

Laten we genieten van het moment en deze plek die het ons geeft.

Geef me een excuus om ons te redden

of laat zeven zeeën ons verzwelgen

maar neem mijn moed niet weg

laat mij je handen zien

open je handpalmen zodat je ze kunt zien

en vertel me nu of je nog een beetje hoop hebt

in hen

laat me je handen zien, die waarmee we strelen

en vandaag richten we onszelf zoveel schade aan.

Laat mij je handen zien…

dat de mijne het zat zijn om te proberen de te vangen

wereld-

met gebalde vuisten...

laat me je handen zien, die waarmee we strelen

en vandaag richten we onszelf zoveel schade aan