Aquello que me diste - Alejandro Sanz

Inmensas tempestades, tu mano y la mía

Tienes algo, no sé que es

Hay tanto de melódico en tu fantasía

Y un toque de misterio, mi limite

Conservo algún recuerdo que no debería

Lo sé, qué puedo hacer?

A todos nos ocurre la monotonía

Nos gana la batalla alguna vez, alguna vez

Por eso, vida mía, por el día a día

Por enseñarme a ver el cielo más azul

Por ser mi compañera y darme tu energía

No cabe en una vida mi gratitud

Por aguantar mis malos ratos y manías

Por conservar secretos en ningún baúl

Quiero ser por una vez

Capaz de ganar y de perder

Perdona si me ves perder la compostura

En serio, te agradezco que hayas sido mía

Si vez que mi canción acaso no resulta

Avísame y recojo la melancolía, melancolía

Te dejare una ilusión

Envuelta en una promesa de eterna pasión

Una esperanza pintada en un mar de cartón

Un mundo nuevo que sigue donde un día lo pusiste

Tú eres esa mujer

Por quien me siento ese hombre capaz de querer

Viviendo cada segundo la primera vez

Sabiendo que me quisiste

Y todo aquello que me diste

Conserva mi recuerdo de piratería

Derrama los secretos: abre aquel baúl

Sigamos siendo cómplices en compañía

De aquello que me diste bajo el cielo azul

Por aguantar mis malos ratos y manías

Por conservar secretos que me guardas tu

Quiero ser por una vez

Capaz de ganar y de perder

Perdón si alguna vez guarde la compostura

No sabes lo que ha sido que hayas sido mía

Comprendo que agotaste toda tu dulzura

Pero no me pidas, niña

La melancolía, melancolía

Te dejare una ilusión

Envuelta en una promesa de eterna pasión

Una esperanza pintada en un mar de cartón

Un mundo nuevo que sigue donde un día lo pusiste

Tú eres esa mujer

Por quien me siento ese hombre capaz de querer

Vivo cada segundo la primera vez

Sabiendo que me quisiste

Y todo aquello que me diste

Enorme stormen, jouw hand en de mijne

Je hebt iets, ik weet niet wat het is

Er zit zoveel melodieus in je fantasie

En een vleugje mysterie, mijn limiet

Ik bewaar wat herinneringen die ik niet zou moeten hebben

Ik weet het, wat kan ik doen?

Monotonie overkomt ons allemaal

Hij wint ons de strijd soms, soms

Dat is waarom, mijn leven, voor de dag tot dag

Om me te leren de blauwste lucht te zien

Om mijn partner te zijn en mij jouw energie te geven

Mijn dankbaarheid past niet in een leven

Voor het verdragen van mijn slechte tijden en manieën

Voor het bewaren van geheimen in geen koffer

Ik wil voor een keer zijn

In staat om te winnen en te verliezen

Vergeef me als je ziet dat ik mijn kalmte verlies

Serieus, ik waardeer het dat je de mijne bent

Als je ziet dat mijn liedje niet uitkomt

Laat het me weten en ik pik de melancholie, melancholie op

Ik zal je een illusie achterlaten

Verpakt in een belofte van eeuwige passie

Een hoop geschilderd op een zee van karton

Een nieuwe wereld die volgt waar je hem op een dag neerzet

jij bent die vrouw

Voor wie ik voel dat die man in staat is lief te hebben

De eerste keer elke seconde leven

wetende dat je van me hield

En alles wat je me gaf

Bewaar mijn hackgeheugen

Verspil de geheimen: open die kofferbak

Laten we medeplichtig blijven in gezelschap

Van wat je me gaf onder de blauwe lucht

Voor het verdragen van mijn slechte tijden en manieën

Voor het bewaren van geheimen die je voor mij bewaart

Ik wil voor een keer zijn

In staat om te winnen en te verliezen

Sorry als ik ooit mijn kalmte heb bewaard

Je weet niet wat het is dat je van mij bent geweest

Ik begrijp dat je al je zoetheid hebt opgebruikt

Maar vraag het me niet, meisje

De melancholie, melancholie

Ik zal je een illusie achterlaten

Verpakt in een belofte van eeuwige passie

Een hoop geschilderd op een zee van karton

Een nieuwe wereld die volgt waar je hem op een dag neerzet

jij bent die vrouw

Voor wie ik voel dat die man in staat is lief te hebben

Ik leef elke seconde de eerste keer

wetende dat je van me hield

En alles wat je me gaf