Um Ser De Luz - Alcione

Um dia

Um ser de luz nasceu

Numa cidade do interior

E o menino Deus lhe abençoou

De manto branco ao se batizar

Se transformou num sabiá

Dona dos versos de um trovador

E a rainha do seu lugar

Sua voz então a se espalhar

Corria chão

Cruzava o mar

Levada pelo ar

Onde chegava espantava a dor

Com a força do seu cantar

Mas aconteceu um dia

Foi que o menino Deus chamou

E ela se foi pra cantar

Para além do luar

Onde moram as estrelas

E a gente fica a lembrar

Vendo o céu clarear

Na esperança de vê-la, sabiá

Sabiá

Que falta faz sua alegria

Sem você, meu canto agora é só

Melâncolia

Canta meu sabiá

Voa meu sabiá

Adeus meu sabiá…

Até um dia…

Op een dag

Een wezen van licht werd geboren

In een stad op het platteland

En de jongen God zegende hem

Witte mantel bij het dopen

Veranderd in een spruw

Eigenaar van de verzen van een troubadour

En de koningin van haar plaats

Je stem verspreidt zich dan

Ik rende op de grond

de zee overgestoken

gedragen door de lucht

Waar het aankwam, verjaagde het de pijn

Met de kracht van je zang

Maar het gebeurde op een dag

Het was die jongen die God riep

En ze ging weg om te zingen

Voorbij het maanlicht

Waar de sterren leven

En we blijven onthouden

kijken naar de lucht die lichter wordt

In de hoop haar te zien, sabiá

Jij wist

Wat mist je vreugde?

Zonder jou is mijn zang nu alleen

Melancholie

zing mijn lijster

vlieg mijn roodborstje

Vaarwel mijn wijze…

Tot op een dag…