Razão E Nostalgia - Alcione

Tanta ingratidão que a razão deixa agora enxergar…

Falsa emoção que turvava a visão até cegar

Triste nostalgia

Não me faça chorar

Não faça lembrar desse amor

Que trouxe meu penar

Não se empenhou nem tampouco tentou me preservar

A decepção sem perdão tomou conta do meu lar

Oh!

Quanta alegria eu sonhava te dar

Mas tive que o amargo da dor… Provar

Nessa vida…

Toda magoa…

Vem cercada

Por um certo bem

Entrego a aliança

E guardo a esperança

De ser feliz também

Junto de outro alguém

E a saudade

Tempestade

Que invade

E me fez refém

Espero a bonança

Que fica de herança

Pra quem quiser ser feliz e amar

Zoveel ondankbaarheid dat je nu kunt zien...

Valse emotie die het zicht vertroebelt tot verblinding

trieste nostalgie

Maak me niet aan het huilen

Herinner je deze liefde niet

dat bracht mijn verdriet

Heb me niet gecommitteerd en ook niet geprobeerd om me te behouden

Onvergeeflijke teleurstelling nam mijn huis over

Oh!

Hoeveel vreugde heb ik ervan gedroomd om jou te geven

Maar ik moest de bittere pijn ... Bewijzen

In dit leven…

Het doet allemaal pijn...

kom omsingeld

Voor een bepaalde bron

Ik lever aan de alliantie

En ik blijf hopen

Om ook gelukkig te zijn

Samen met iemand anders

en het verlangen

Storm

dat binnenvalt

En hield me gegijzeld

Ik hoop dat de bonanza

Wat blijft er over van erfenis?

Voor degenen die gelukkig en liefde willen zijn