Marcas Do Passado - Alcione, Homero Ferreira

Ah!

Olha essas rugas todas em meu rosto

São marcas vivas de um passado exposto

São sucos mortos, restos do que foi em vida o nosso amor

Ah!

Se eu pudesse, as arrancarias

Se ainda pudesse, o tempo voltaria

Pra recompor as pétalas em flor do nosso amor

Ah!

Saudade tenho dos meus vinte anos

Idade cheia de sonhos e planos

Que existe apenas por que aqui estou

Ah!

Livro da vida escrita sem memória

Se eu morro hoje, acaba nossa história

Quem sabe a vida até nem começou

Minha existência agora é tão vazia

Meu Deus do céu oh, quanta ironia

Pra quem o amor foi marco de uma vida

Por um simples gesto teu, o meu ciúme

Tão doentio como de costume

Fez-se veneno abrindo essa ferida

Tu não suportando mais tantas perguntas

De malas feitas, roupas todas juntas

Dissestes adeus ás nossas ilusões

Lenço branco em punho longe acenando

Nossos olhares foram se afastando

Como de resto nossos corações

Oh!

Kijk naar al die rimpels op mijn gezicht

Het zijn levende sporen van een blootgelegd verleden

Het zijn dode sappen, overblijfselen van wat onze liefde in het leven was

Oh!

Als ik kon, zou ik plukken

Als ik het nog kon, zou de tijd terugkomen

Om de bloembladen van onze liefde opnieuw samen te stellen

Oh!

Ik mis mijn twintiger jaren

Tijd vol dromen en plannen

Dat bestaat gewoon omdat ik hier ben

Oh!

Boek van het leven geschreven zonder geheugen

Als ik vandaag sterf, eindigt ons verhaal

Wie weet is het leven nog niet eens begonnen

Mijn bestaan ​​is nu zo leeg

Mijn God in de hemel oh wat een ironie

Voor wie liefde een mijlpaal was in een leven

Door een simpel gebaar van jou, mijn jaloezie

Zo ziek als gewoonlijk

Er is vergif gemaakt door deze wond te openen

Je kunt niet tegen zoveel meer vragen

Ingepakte tassen, kleren bij elkaar

Je zei vaarwel tegen onze illusies

Witte sjaal in de verte zwaaien

Onze blikken gingen weg

Als de rest van ons hart