Trocando em miúdos - Alcione, Emílio Santiago

Eu vou lhe deixar a medida do Bonfim

Não me valeu

Mas fico com o disco do Pixinguinha, sim?

O resto é seu

Trocando em miúdos, pode guardar

As sobras de tudo que chamam lar

As sombras de tudo que fomos nós

As marcas de amor nos nossos lençóis

As nossas melhores lembranças

Aquela esperança de tudo se ajeitar

Pode esquecer

Aquela aliança, você pode empenhar

Ou derreter

Mas devo dizer que não vou lhe dar

O enorme prazer de me ver chorar

Nem vou lhe cobrar pelo seu estrago

Meu peito tão dilacerado

Aliás, aceite uma ajuda do seu futuro amor

Pro aluguel

Devolva o Neruda que você me tomou

E nunca leu

Eu bato o portão sem fazer alarde

Eu levo a carteira de identidade

Uma saideira, muita saudade

E a leve impressão de que já vou tarde

Ik zal je overlaten aan de maat van Bonfim

het heeft me niet geholpen

Maar ik bewaar de Pixinguinha-schijf, ja?

De rest is van jou

Veranderen in slachtafval, u kunt besparen

De restjes van alles wat ze thuis noemen

De schaduwen van alles wat we waren

De liefdestekens op onze lakens

Onze beste herinneringen

Die hoop dat alles geregeld wordt

Je kunt vergeten

Die alliantie, je kunt beloven

of smelten

Maar ik moet zeggen dat ik je niet zal geven

Het enorme plezier om me te zien huilen

Ik zal je schade niet eens in rekening brengen

Mijn borst zo gescheurd

Accepteer trouwens hulp van je toekomstige liefde

Te huur

Geef de Neruda terug die je van me hebt afgepakt

En lees nooit

Ik sla de poort dicht zonder poespas

Ik neem mijn identiteitskaart

Een slokje, ik mis je zo

En de lichte indruk dat ik laat ga