Quando Você Foi Embora - Alceu Valença

Quando você foi embora todo mundo me falava

Que você não tinha asas nem pernas pra caminhar

Mas você seguiu sozinha carregando dor e mágoa

Pôs os pés na nova estrada sem parar pra meditar

E foi um tal de sofrer, um tal de doer, um tal de chorar

E foi um tal de sofrer, um tal de correr pra beira do mar

E eu só na sala deserta com a porta entreaberta

Pra te ver voltar

Quando você foi embora todo mundo lhe falava

Que você não tinha asas nem pernas pra caminhar

Mas você seguiu sozinha carregando dor e mágoa

Pôs os pés na nova estrada sem parar pra meditar

E foi um tal de sofrer, um tal de doer, um tal de chorar

E foi um tal de sofrer, um tal de correr pra beira do mar

E eu só na sala deserta com a porta entreaberta

Pra te ver voltar

Quando você foi embora todo mundo me falava

Que eu deixasse a nossa casa pra não cansar de esperar

Hoje não sinto mais nada, nem amor, nem dor, nem mágoa

Fechei a porta da entrada só pra não te ver voltar

Toen je wegging, vertelde iedereen me

Dat je geen vleugels of benen had om te lopen

Maar je liep alleen met pijn en verdriet

Hij zette voet op de nieuwe weg zonder te stoppen om te mediteren

En het was zo'n lijden, zo'n pijn, zo'n huilen

En het was een soort lijden, een soort rennen naar de kust

En ik alleen in de verlaten kamer met de deur op een kier

Om je terug te zien komen

Toen je wegging was iedereen tegen je aan het praten

Dat je geen vleugels of benen had om te lopen

Maar je liep alleen met pijn en verdriet

Hij zette voet op de nieuwe weg zonder te stoppen om te mediteren

En het was zo'n lijden, zo'n pijn, zo'n huilen

En het was een soort lijden, een soort rennen naar de kust

En ik alleen in de verlaten kamer met de deur op een kier

Om je terug te zien komen

Toen je wegging, vertelde iedereen me

Dat ik ons ​​huis zou verlaten, zodat ik het wachten niet beu zou worden

Vandaag voel ik niets, noch liefde, noch pijn, noch verdriet

Ik heb de toegangsdeur gesloten zodat ik je niet terug zou zien komen