Na Primeira Manhã - Alceu Valença

Na primeira manhã que te perdi

Acordei mais cansada que sozinha

Como um conde falando aos passarinhos

Como um Bumba-Meu-Boi sem capitão

E gemi como geme o arvoredo

Como a brisa descendo nas colinas

Como quem perde o prumo e desatina

Como um boi no meio da multidão

Na segunda manhã que te perdi

Era tarde demais pra ser sozinha

Cruzei ruas, estradas e caminhos

Como um carro correndo em contra-mão

Pelo canto da boca um sussurro

Fiz um canto demente, absurdo

Um lamento noturno dos viúvos

Como um gato gemendo num porão

Na segunda manhã que te perdi

Era tarde demais pra ser sozinha

Cruzei ruas, estradas e caminhos

Como um carro correndo em contra-mão

Pelo canto da boca um sussurro

Fiz um canto demente, absurdo

Um lamento noturno dos viúvos

Como um gato gemendo num porão

Solidão!

Op de eerste ochtend verloor ik je

Ik werd vermoeider wakker dan alleen

Zoals een graaf die tegen de vogels praat

Als een Bumba-Meu-Boi zonder kapitein

En ik kreunde zoals de boom kreunt

Zoals de bries die neerkomt op de heuvels

Zoals iemand die het loodje en de redenen verliest

Als een os in het midden van de menigte

De tweede ochtend verloor ik je

Het was te laat om alleen te zijn

Ik stak straten, wegen en paden over

Als een auto die aan de verkeerde kant rijdt

Uit de hoek van de mond, een fluistering

Ik maakte een demente, absurde chant

De nacht van een weduwe

Als een kat die kreunt in een kelder

De tweede ochtend verloor ik je

Het was te laat om alleen te zijn

Ik stak straten, wegen en paden over

Als een auto die aan de verkeerde kant rijdt

Uit de hoek van de mond, een fluistering

Ik maakte een demente, absurde chant

De nacht van een weduwe

Als een kat die kreunt in een kelder

Eenzaamheid!