Amurado - Alberto Podesta, Pedro Infante, Pedro Laurenz

Campaneo a mi catrera y la encuentro desolada

Sólo tengo de recuerdo el cuadrito que está ahí

Pilchas viejas, una flores y mi alma atormentada…

Eso es todo lo que queda desde que se fue de aquí

Una tarde más tristona que la pena que me aqueja

Arregló su bagayito y amurado me dejó

No le dije una palabra, ni un reproche, ni una queja…

La miré que se alejaba y pensé:

¡Todo acabó!

¡Si me viera!

¡Estoy tan viejo!

¡Tengo blanca la cabeza!

¿Será acaso la tristeza

De mi negra soledad?

Debe ser, porque me cruzan

Tan fuleros berretines

Que voy por los cafetines

A buscar felicidad

Bulincito que conoces mis amargas desventuras

No te extrañe que hable solo.

¡Que es tan grande mi dolor!

Si me faltan sus caricias, sus consuelos, sus ternuras

¿qué me quedará a mis años, si mi vida está en su amor?

¡Cuántas noches voy vagando angustiado, silencioso

Recordando mi pasado, con mi amiga la ilusión…

Voy en curda… No lo niego que será muy vergonzoso

¡pero llevo más en curda a mi pobre corazón!

Ik bel mijn catrera en vind het troosteloos

Ik herinner me alleen het pleintje dat daar is

Oude stapels, een bloem en mijn gekwelde ziel...

Dat is alles wat er over is sinds hij hier vertrok

Een middag droeviger dan het verdriet dat me kwelt

Hij repareerde zijn bagayito en hij verliet me

Ik heb geen woord tegen hem gezegd, geen verwijt, geen klacht...

Ik zag haar weglopen en dacht:

Het is allemaal voorbij!

Als hij me zag!

ik ben zo oud!

Mijn hoofd is wit!

Zou het verdriet kunnen zijn?

Van mijn zwarte eenzaamheid?

Het moet zo zijn, want ze kruisen me

dus fuleros berretines

Ik ga voor de cafés

op zoek naar geluk

Bulincito je kent mijn bittere tegenslagen

Wees niet verbaasd dat hij tegen zichzelf praat.

Hoe groot is mijn pijn!

Als ik je liefkozingen, je troost, je tederheid mis

Wat zal ik nog over hebben aan mijn jaren, als mijn leven in zijn liefde is?

Hoeveel nachten ga ik zwervend gekweld, stil

Herinnerend aan mijn verleden, met mijn vriend de illusie...

Ik ga curda... Ik ontken niet dat het heel gênant zal zijn

maar mijn arme hart is meer in beroering!