Alma de Bohemia - Alberto Podesta, Pedro Laurenz

Peregrino y soñador

Cantar

Quiero mi fantasía

Y la loca poesía

Que hay en mi corazón

Y lleno de amor y de alegría

Volcaré mi canción

Siempre sentí

La dulce ilusión

De estar viviendo

Mi pasión

Si es que vivo lo que sueño

Yo sueño todo lo que canto

Por eso mi encanto

Es el amor

Mi pobre alma de bohemio

Quiere acariciar

Y como una flor

Perfumar

Y en mis noches de dolor

A hablar

Me voy con las estrellas

Y las cosas más bellas

Despierto he de soñar

Porque le confío a ellas

Toda mi sed de amar

Siempre sentí

La dulce ilusión

De estar viviendo

Mi pasión

Yo busco en los ojos celestes

Y renegridas cabelleras

Pasiones sinceras

Dulce emoción

Y en mi triste vida errante

Llena de ilusión

Quiero dar todo

Mi corazón

pelgrim en dromer

Zingen

Ik wil mijn fantasie

En de gekke poëzie

wat is er in mijn hart

En vol liefde en vreugde

Ik dump mijn liedje

ik voelde me altijd

de zoete illusie

om te leven

Mijn passie

Als ik leef wat ik droom

Ik droom alles wat ik zing

Daarom mijn charme

Het is liefde

Mijn arme Boheemse ziel

wil strelen

en als een bloem

Parfum

En in mijn nachten van pijn

Spreken

Ik ga met de sterren

en de mooiste dingen

Ik word wakker, ik moet dromen

Omdat ik ze vertrouw

Al mijn dorst naar liefde

ik voelde me altijd

de zoete illusie

om te leven

Mijn passie

Ik kijk in de blauwe ogen

en zwart haar

oprechte passies

zoete emotie

En in mijn droevige zwervende leven

vol illusie

Ik wil alles geven

Mijn hart