Tu - Alberto Cortez

«En el meeting de la Humanidad

Millones de seres gritan lo mismo:

ЎYo, yo, yo, yo, yo, yo…

ЎCu, cu, cantaba la rana;

Cu, cu, debajo del agua…

ЎQu montona es la rana humana!

ЎQu montono es el hombre mono!

ЎYo, yo, yo, yo, yo, yo!

Y luego: «A m, para m,

en mi opinin, a mi entender».

ЎM, m, m, m!

ЎY en francs hay un «moi»!

ЎOh, el ««moi""francs!;

Ўse s que es grande!

«ЎMonsieur, le moi!».

La rana es mejor.

ЎCu, cu, cu, cu, cu!

Slo los que aman saben decir… ЎT!».

(J. Benavente)

A ti: a la amiga de las flores,

De los perros vagabundos,

Que tienes fe en este mundo

A pesar de sus errores.

A ti: a la amiga de los locos

Como yo, que de la luna

Hacen toda su fortuna,

Aunque te parezca tan poco.

A ti te pertenecen los versos.

En ti se ha inspirado el poeta…

En ti, porque nominas las cosas,

Las espinas y las rosas

Y la luna… y la vida,

Con el verbo «amar».

A ti: que te sientes responsable

Del infeliz que se queja,

Porque lo encierra una reja

O porque vive en la calle.

A ti: que permaneces callada

Cuando estoy conmigo mismo

Y conoces mis abismos,

Como mis cumbres doradas.

Estoy seguro que a ti

Te pertenecen los versos,

A ti te pertenece el poeta.

A ti: porque nominas las cosas,

Las espinas y las rosas

Y la luna y la vida,

Con el verbo… «amar»

«Tijdens de bijeenkomst van de Mensheid

Miljoenen wezens schreeuwen hetzelfde:

Ik, ik, ik, ik, ik, ik...

Cu, cu, zong de kikker;

Cu, cu, onder water...

Hoe eentonig is de menselijke kikker!

Hoe eentonig is de aapmens!

Ik, ik, ik, ik, ik, ik!

En dan: «Voor mij, voor mij,

naar mijn mening, naar mijn inzicht».

M, m, m, m!

En in het Frans is er een "moi"!

Oh, de ««moi""Frans!;

Ik weet dat dat groot is!

"Monsieur, le moi!"

De kikker is beter.

Whoop, whoop, whoop, whoop, whoop!

Alleen wie liefheeft, weet hoe hij moet zeggen... JIJ!».

(J. Benavente)

Aan jou: aan de vriend van de bloemen,

Van de zwerfhonden,

dat je vertrouwen hebt in deze wereld

Ondanks zijn fouten.

Voor jou: voor de vriend van de gek

Net als ik, die van de maan

Ze verdienen al hun fortuin,

Ook al lijkt het je zo weinig.

De verzen zijn van jou.

De dichter is door jou geïnspireerd...

In jou, omdat je dingen benoemt,

De doornen en de rozen

En de maan... en het leven,

Met het werkwoord "liefhebben".

Aan jou: dat je je verantwoordelijk voelt

Van de ongelukkige die klaagt,

Omdat het is omsloten door een hek

Of omdat hij op straat leeft.

Aan jou: die zwijgen

als ik alleen ben

En je kent mijn afgronden,

Zoals mijn gouden pieken.

Ik weet zeker dat je

de verzen zijn van jou

De dichter is van jou.

Aan jou: omdat je dingen benoemt,

De doornen en de rozen

En de maan en het leven,

Met het werkwoord... "liefhebben"