Arriba la vida - Alberto Cortez

Mientras quede una flor en el camino,

mientras quede un amigo en quien confiar,

la ternura infinita de los niños

y las ganas de andar un poco más.

Mientras quede una corriente de agua fresca

y perduren las canciones de Serrat,

el rechazo a cualquier tipo de violencia,

esta voz será plural y cantará.

Arriba la vida, que no muera la esperanza

si es que queremos algún día conseguir

el equilibrio natural de la balanza

para vivir, para vivir, para vivir.

Arriba la vida, no hay fracasos ni derrotas

que no se puedan, si se quieren asumir.

aunque de pronto nos quedemos en pelotas

hay que seguir, hay que seguir, hay que seguir.

Mientras quede una paloma en pleno vuelo

que no pueda derribar el cazador

y muchachas con jazmines en el pelo

y un geranio florecido en un balcón.

Mientras quede un solo perro vagabundo

y muchachos sobre un barco de «„Greenpeace“»

y Teresa de Calcuta por el mundo,

esta voz será plural para decir.

Arriba la vida, que no cunda el desaliento,

hay muchas cosas que nos quedan por lograr;

cada momento puede ser un buen momento

para empezar, para empezar, para empezar.

Arriba la vida, rescatemos la alegría,

que la amargura no aparezca por aquí.

Una sonrisa es la mejor artillería,

para vivir, para vivir, para vivir.

Zolang er een bloem op de weg is,

Zolang er nog een vriend is om te vertrouwen,

de oneindige tederheid van kinderen

en de wens om wat meer te lopen.

Als er maar een frisse stroom over is

en de liederen van Serrat duren voort,

de afwijzing van elke vorm van geweld,

deze stem zal meervoudig zijn en zal zingen.

Up life, laat hoop niet sterven

als we een dag willen bereiken

de natuurlijke balans van de weegschaal

leven, leven, leven

In het leven zijn er geen mislukkingen of nederlagen

dat kunnen ze niet zijn, als ze willen aannemen.

zelfs als we plotseling naakt blijven

Je moet door, je moet door, je moet door.

Zolang een duif blijft vliegen

die de jager niet kan neerhalen

en meisjes met jasmijn in hun haar

en een bloeiende geranium op een balkon.

Zolang er maar één zwerfhond over is

en jongens op een «„Greenpeace“» schip

en Teresa van Calcutta over de hele wereld,

deze stem zal meervoud zijn om te zeggen.

Up life, laat er geen ontmoediging zijn,

er zijn nog veel dingen die we moeten bereiken;

elk moment kan een goed moment zijn

beginnen, beginnen, beginnen.

Up life, laten we vreugde redden,

die bitterheid komt hier niet voor.

Een glimlach is de beste artillerie,

leven, leven, leven