Tatanito - Alberto Cortez

Papá Tatán, Tatanito

El que vivió de a poquito

El me acunaba en sus brazos

A veces tardes enteras

Fumándose su cigarro

Sentado al sol de la acera

Tenía la piel arrugada

Como los olmos añejos

Y la paciente mirada

Que sólo tienen los viejos

Papá Tatán, Tatanito…

Como los olmos añejos…

Llegaba al bar de la esquina

Para pasar un buen rato

Jugándose la partida

Alrededor de un moscato

Con el nostálgico acento

De su Piamonte lejano

Hablaba de aquellos tiempos

Cuando eran fuertes sus manos

Papá Tatán, Tatanito…

Cuando eran fuertes sus manos…

Dejó sus años mejores

Entre la siembra y la trilla

Y era novato en amores

Cuando fundó su familia

Mi madre fue la primera

De las tres hijas venidas

A florecer primaveras

A iluminarle la vida

Papá Tatán, Tatanito…

Dejó sus años mejores…

Como un gorrión, sin alardes

Vivió volando bajito

Y como se muere la tarde

Él se murió de a poquito

Por no molestar a nadie

Se nos marchó sin permiso…

Se fue esfumando en el aire…

Despacito… despacito…

Papá Tatán, Tatanito…

Se nos murió de a poquito…

Papa Tatan, Tatanito

Degene die beetje bij beetje leefde

Hij wiegde me in zijn armen

soms hele middagen

zijn sigaar roken

Zittend in de zon op de stoep

Hij had een gerimpelde huid

zoals de oude iepen

En de geduldige blik

die alleen de ouderen hebben

Papa Tatan, Tatanito…

Zoals oude iepen...

Ik kwam bij de bar op de hoek

Een goede tijd hebben

het spel aan het spelen

rond een vlieg

met het nostalgische accent

Uit zijn verre Piemonte

Hij vertelde over die tijd

toen zijn handen sterk waren

Papa Tatan, Tatanito…

Toen zijn handen sterk waren...

Hij heeft zijn beste jaren achter zich gelaten

Tussen zaaien en dorsen

En hij was nieuw verliefd

Toen hij zijn gezin stichtte

Mijn moeder was de eerste

Van de drie dochters komen

Om lentes te bloeien

Om je leven te verlichten

Papa Tatan, Tatanito…

Hij liet zijn beste jaren...

Als een mus, geen tamtam

Hij leefde laagvliegend

En hoe de middag sterft

Hij stierf beetje bij beetje

Om niemand lastig te vallen

Hij verliet ons zonder toestemming...

Het verdween in het niets...

Rustig rustig...

Papa Tatan, Tatanito…

Het stierf beetje bij beetje...