Si nos dejaran - Alberto Cortez

Si nos dejaran

Caminar por las cornisas de la vida

Sin temer a la aventura inesperada

Sin andar buscando siempre una salida

Si nos dejaran

Perfumados con la rosa de los vientos

Y aferrados a la cruz de un barrilete

Elevar al infinito los intentos

Si nos dejaran

Simplemente decidir nuestro destino

Que sirvieran solamente las espadas

Para no dejar en paz a los molinos

Si nos dejaran

Exiliarnos de los ritos y las formas

Y encontrarnos en el centro del asombro

Con el vuelo magistral de una paloma

Pero un rayo de anti-luz nos amenaza

Como un mágico pastor, nos arredila

Nos convence poco a poco, nos enlaza

Y al final, como corderos nos esquila

Si nos dejaran

Algún día respirar el aire puro

Y beber el agua clara de la fuente

Y esperar sin hipotecas el futuro

Si nos dejaran

Despegar alguna vez las etiquetas

Que saltaran por los aires la arrogancia

Las envidias, privilegios y caretas

Si nos dejaran

Por inútil desterrar la prepotencia

Que ocupara su lugar, sin condiciones

Si es que vive todavía, la inocencia

Porque el rayo de anti-luz sigue presente

De tal forma, que se ha vuelto imprescindible;

Manipula las costumbres de la gente

Convirtiendo lo posible en imposible

Si nos dejaran

Los que tienen en sus manos «„la manija“»

Honorables salvadores de la Patria…

Traficantes… caraduras… sabandijas…

Si nos dejaran

Abrir las puertas de par en par

Para vivir sencillamente y no

Tener no más la sensación de durar

als ze ons laten

Lopend over de kroonlijsten van het leven

Niet bang voor het onverwachte avontuur

Zonder altijd een uitweg te zoeken

als ze ons laten

Geparfumeerd met de windroos

En klampt zich vast aan het kruis van een vlieger

Verhoog pogingen tot oneindig

als ze ons laten

Bepaal gewoon ons lot

Dat alleen zwaarden zouden dienen

Om de molens niet met rust te laten

als ze ons laten

Verban ons van de rituelen en vormen

En bevinden ons in het centrum van verwondering

Met de meesterlijke vlucht van een duif

Maar een straal antilicht bedreigt ons

Als een magische herder overweldigt het ons

Het overtuigt ons beetje bij beetje, het bindt ons

En uiteindelijk, zoals lammeren ons scheren

als ze ons laten

Adem op een dag de frisse lucht in

En drink het heldere water uit de fontein

En wacht op de toekomst zonder hypotheken

als ze ons laten

verwijder ooit de etiketten

Laat arrogantie worden opgeblazen

Afgunst, privileges en maskers

als ze ons laten

Want het heeft geen zin om arrogantie uit te bannen

Zijn plaats innemen, zonder voorwaarden

Als het nog leeft, onschuld

Omdat de straal van anti-licht nog steeds aanwezig is

Op zo'n manier dat het essentieel is geworden;

Manipuleer de gewoonten van de mensen

Het mogelijke in het onmogelijke veranderen

als ze ons laten

Degenen die «„het handvat“» in hun handen hebben

Eervolle redders van het vaderland...

Mensenhandelaars... brutaal... ongedierte...

als ze ons laten

Zet de deuren wijd open

Eenvoudig leven en niet

Heb niet langer het gevoel van blijvend