Mi Primer Amor - Alberto Cortez

Empezó con una flor

que yo recogí del suelo,

para ponerla en su pelo…

y nos reímos los dos.

Empezó con una flor,

con una flor para el pelo,

una flor que desde el suelo

subió a ganar el amor.

Después, nos fuimos caminando

y así, nos fuimos conociendo,

sentí que me había enamorado,

sentí, mi primer sentimiento.

Empezó con una flor

y luego fuimos amantes,

a escondidas y anhelantes,

nos entregamos los dos.

Empezó con una flor

y luego, un cuarto en penumbras,

un cuarto que fue la tumba

donde enterramos la flor.

Después, no volvimos a vernos

y yo, que seguía enamorado,

volví por el viejo sendero

por ver si me había olvidado.

Había otro y otra flor

que recogía del suelo,

para ponerla en su pelo

y se reían los dos.

Había otro y otra flor,

otra flor para su pelo,

otra flor que desde el suelo

subió a ganar mi dolor.

Después, se fueron caminando

y yo me quedé sin aliento,

sentí en mis ojos el llanto,

al ver que se iban riendo.

Todo empezó con la flor

que recogí del suelo,

para ponerla en su pelo

y nos reímos los dos.

Todo empezó con la flor

que siempre está en mi memoria,

porque es parte de la historia

de aquel, mi primer amor.

begonnen met een bloem

die ik van de grond opraapte,

om het in haar haar te doen...

en we lachten allebei.

Het begon met een bloem

met een bloem voor haar haar,

een bloem die uit de grond komt

ging naar boven om liefde te winnen.

Daarna gingen we wandelen

en zo leerden we elkaar kennen,

Ik voelde dat ik verliefd was geworden,

Ik voelde, mijn eerste gevoel.

begonnen met een bloem

en toen waren we geliefden

stiekem en verlangend,

we geven ons allebei over.

begonnen met een bloem

en dan, een verduisterde kamer,

een kamer die het graf was

waar we de bloem hebben begraven

Daarna hebben we elkaar niet meer gezien

en ik, die nog steeds verliefd was,

Ik ging terug op het oude pad

om te kijken of ik het vergeten was.

Er was nog een en nog een bloem

die hij van de grond opraapte,

om het in haar haar te doen

en ze lachten allebei.

Er was nog een en nog een bloem,

nog een bloem voor haar haar,

een andere bloem dan van de grond

Hij ging naar boven om mijn pijn te overwinnen.

Toen liepen ze weg

en ik was buiten adem

Ik voelde tranen in mijn ogen,

zien dat ze lachten.

Het begon allemaal met de bloem

die ik van de grond opraapte

om het in haar haar te doen

en we lachten allebei.

Het begon allemaal met de bloem

dat is altijd in mijn geheugen,

omdat het een deel van het verhaal is

daarvan, mijn eerste liefde.