Hay un Madrid - Alberto Cortez

Hay un Madrid que se apaga,

hay un Madrid que se quema,

hay un Madrid que se queda

y hay un Madrid que se va.

Hay un Madrid que se entrega

y hay un Madrid que resiste,

hay un Madrid que no existe

y hay un Madrid que es verdad.

Hay un Madrid con ventanas

y otro con puertas abiertas

y hay un Madrid siempre alerta,

aunque digan que no está.

Hay un Madrid con gigantes

y hay un Madrid con enanos

y hay un Madrid con hermanos,

que no se han visto jamás.

Hay un Madrid que se sube

a los muros del cariño,

y ese Madrid es un niño

que no sabe adónde va.

Hay un Madrid que se baja

en la mitad del camino,

sin importarle un comino

lo que le pueda pasar.

Hay un Madrid que respeta

y hay un Madrid insolente,

uno que muestra los dientes

cuando lo quieren tocar.

Hay un Madrid que es culpable

y hay un Madrid inocente;

hay un Madrid diferente

que no se puede explicar.

Hay un Madrid de «„Don Juanes“»

y hay un Madrid de impotentes

y un Madrid indiferente

al que todo igual le da.

Hay un Madrid conformista

y hay un Madrid poderoso.

Hay un Madrid caprichoso,

al que nada bien le va.

A veces es un infierno

y a veces un paraíso,

a veces un indeciso

que no atina a reaccionar.

A veces en plena calma,

hay un Madrid que revienta

a veces sin darse cuenta

que se pueda lastimar.

Un telegrama que llega

y hay un Madrid de esperanza

y el Madrid de la añoranza,

empieza a quedar atrás…

Hay un fecha marcada,

una que dice «„mañana“»

y hay un Madrid con campanas,

que se han echado a volar…

Entonces, suenan canciones…

entonces, vuelan palomas…

y hay un Madrid que se asoma,

cual si fuera Navidad…

Es el Madrid que me gusta

y es el Madrid que me entrego,

es el Madrid que yo quiero…

conmigo siempre llevar.

Er is een Madrid die uitgaat,

er is een Madrid dat brandt,

er is een Madrid dat blijft

en er is een Madrid die vertrekt.

Er is een Madrid dat zichzelf geeft

en er is een Madrid die zich verzet,

er is een Madrid dat niet bestaat

en er is een Madrid dat waar is.

Er is een Madrid met ramen

en nog een met open deuren

en er is altijd een Madrid alert,

ook al zeggen ze dat het niet zo is.

Er is een Madrid met reuzen

en er is een Madrid met dwergen

en er is een Madrid met broers,

die nog nooit zijn gezien.

Er is een Madrid dat oprijst

naar de muren van genegenheid,

en dat Madrid een kind is

die niet weet waar hij heen gaat.

Er is een Madrid die ten onder gaat

midden op de weg,

het kan me niet schelen

wat kan hem overkomen.

Er is een Madrid dat respecteert

en er is een onbeschaamd Madrid,

een die tanden laat zien

wanneer ze het willen aanraken.

Er is een Madrid die schuldig is

en er is een onschuldig Madrid;

er is een ander Madrid

dat is niet uit te leggen.

Er is een Madrid van «„Don Juanes“»

en er is een Madrid van machteloos

en een onverschillig Madrid

voor wie alles hetzelfde is.

Er is een conformistisch Madrid

en er is een machtige Madrid.

Er is een grillig Madrid,

bij wie niets goed gaat.

Soms is het een hel

en soms een paradijs,

soms een besluiteloosheid

dat lukt niet om te reageren.

Soms in alle rust,

er is een Madrid dat barst

soms zonder het te beseffen

dat kan pijn doen.

Een telegram dat binnenkomt

en er is een Madrid van hoop

en het Madrid van verlangen,

begint achter te raken...

Er is een gemarkeerde datum,

een die zegt «„morgen“»

en er is een Madrid met bellen,

die een vlucht hebben genomen...

Dan komen er liedjes...

dan vliegen duiven...

en er verschijnt een Madrid,

alsof het kerst is...

Het is Madrid waar ik van hou

en het is de Madrid die ik mezelf geef,

Het is het Madrid dat ik wil...

bij mij altijd dragen.