Carta a Mi Viejo - Alberto Cortez

Cualquier dia, a cualquier hora y en cualquier lugar…

Querido viejo:

Perdona lo de «viejo» antes que nada

Pero es que así te siento más a mi lado

Como al mejor de todos mis camaradas

Te contaré las cosas que me han pasado

Te hablaré en esta carta de lo que ha sido

Mi vida en estos años que anduve lejos;

Las cosas que contigo no he compartido

Y que hubiera querido ¡ Querido viejo !

Tú sabes lo que pasa a los veinte años;

Te parece que el mundo es una manzana

Cada día festejas el cumpleaños

Arrojando tu vida por la ventana

Yo gastaba los días a mi manera

Sin importarme nada, cómo ni cuándo

Y al igual que se extiende una enredadera

La soledad de a poco, me fue ganando

Dicen que Dios aprieta, pero no ahoga

Y un día de repente llegó a mi puerta

Un duende de ojos claros, en buena hora

Cuando estaba mi playa, casi desierta

¡ Ah si la vieras viejo, si tú la vieras

Como yo la querrías, estoy seguro !

Más que amante y esposa es la compañera

Que aligera la carga de mis apuros

Con el alma serena, cambian las cosas;

La mente queda libre de condiciones

Se encausan las ideas más ambiciosas

Y poco a poco nacen nuevas canciones

Me las propone el niño que llevo adentro

Cada instante que pasa, día tras día

Y a ellas le descargo mis sentimientos

Mi nostalgia, mis ansias, mis rebeldías…

Y estoy contento, viejo, porque consigo

Vivir de lo que amo con toda el alma

¡ Si vieras cuantas noches estás conmigo

Cuando escribo una copla de madrugada !

Y bien, aquí la carta ya se termina

La noche está dejando de ser doncella

La llevará volando una golondrina

Hasta allí donde vives, con las estrellas

Elke dag, altijd en overal...

Beste oude man:

Vergeef allereerst het "oude" deel

Maar zo voel ik je meer aan mijn zijde

Zoals de beste van al mijn kameraden

Ik zal je de dingen vertellen die me zijn overkomen

Ik zal u in deze brief vertellen wat er is geweest

Mijn leven in de jaren dat ik weg ben;

De dingen die ik niet met je heb gedeeld

En wat had ik gewild, lieve oude man!

Je weet wat er op je twintigste gebeurt;

Het lijkt je toe dat de wereld een appel is

Elke dag vier je de verjaardag

Je leven uit het raam gooien

Ik bracht de dagen op mijn eigen manier door

Maakt niet uit wat, hoe of wanneer

En zoals een wijnstok zich verspreidt

Eenzaamheid won beetje bij beetje van me

Ze zeggen dat God knijpt, maar niet verdrinkt

En op een dag stond hij opeens aan mijn deur

Een goblin met lichte ogen, op zijn tijd

Toen mijn strand bijna verlaten was

Ah als je haar oude man zag, als je haar zag

Zoals ik het zou willen, dat weet ik zeker!

Meer dan minnaar en vrouw is de metgezel

Dat verlicht de last van mijn zorgen

Met een serene ziel veranderen dingen;

De geest is vrij van voorwaarden

De meest ambitieuze ideeën worden vervolgd

En beetje bij beetje worden er nieuwe liedjes geboren

Ze worden mij voorgesteld door het kind dat ik in me draag

Elk moment dat voorbijgaat, dag na dag

En aan hen ontlaad ik mijn gevoelens

Mijn nostalgie, mijn verlangen, mijn rebellie...

En ik ben blij, oude man, want ik krijg

Leef waar ik van hou met heel mijn ziel

Als je zag hoeveel nachten je bij mij bent

Als ik bij zonsopgang een couplet schrijf!

En goed, hier eindigt de brief

De nacht houdt op een maagd te zijn

Een zwaluw zal wegvliegen

Daarboven waar je woont, met de sterren