Shame - Alan Price

Johnny walks down the main street

With a briefcase in his hand

He’s been working all day in a white collar job

Which he was told was the promised land

He kisses Mrs. Norma on the cheek

And that’s his little son Sam

But meanwhile we know at the back of his neck

That Johnny would rather be dead

But it doen’t bother anybody no more

Life has closed the door

Shame, shame, shame, shame, shame

Jenny’s on the switchboard holding the line

For a gentleman in Bombay

She doesn’t have to bother listen to him

'Cause she doesn’t care what he says

She cleans her nails with a paperclip

And watches the clouds roll by

And nobody seems to understand

That there’s a tear in Jenny’s eye

But it doen’t bother anybody no more

Life has closed the door

Shame, shame, shame, shame, shame

But it doen’t bother anybody no more

Life has closed the door

Shame, shame, shame, shame, shame

Jenny’s on the switchboard holding the line

For a gentleman in Bombay

She doesn’t have to bother listen to him

'Cause she doesn’t care what he says

She cleans her nails with a paperclip

And watches the clouds roll by

And nobody seems to understand

That there’s a tear in Jenny’s eye

Jenny’s on the switchboard holding the line

For a gentleman in Bombay

She doesn’t have to bother listen to him

'Cause she doesn’t care what he says

And Johnny walks down the main street

With a briefcase in his hand

He’s been working all day in a white collar job

Which he was told was the promised land

Johnny loopt door de hoofdstraat

Met een koffer in zijn hand

Hij werkt de hele dag in een witte boordenbaan

Waarvan hem werd verteld dat het het beloofde land was

Hij kust mevrouw Norma op de wang

En dat is zijn zoontje Sam

Maar ondertussen weten we achter in zijn nek

Dat Johnny liever dood zou zijn

Maar het stoort niemand meer

Het leven heeft de deur gesloten

Schaamte, schaamte, schaamte, schaamte, schaamte

Jenny is op de telefooncentrale aan de lijn

Voor een heer in Bombay

Ze hoeft niet de moeite te nemen om naar hem te luisteren

Omdat het haar niets kan schelen wat hij zegt

Ze maakt haar nagels schoon met een paperclip

En kijkt hoe de wolken voorbij rollen

En niemand lijkt het te begrijpen

Dat er een traan in Jenny's oog zit

Maar het stoort niemand meer

Het leven heeft de deur gesloten

Schaamte, schaamte, schaamte, schaamte, schaamte

Maar het stoort niemand meer

Het leven heeft de deur gesloten

Schaamte, schaamte, schaamte, schaamte, schaamte

Jenny is op de telefooncentrale aan de lijn

Voor een heer in Bombay

Ze hoeft niet de moeite te nemen om naar hem te luisteren

Omdat het haar niets kan schelen wat hij zegt

Ze maakt haar nagels schoon met een paperclip

En kijkt hoe de wolken voorbij rollen

En niemand lijkt het te begrijpen

Dat er een traan in Jenny's oog zit

Jenny is op de telefooncentrale aan de lijn

Voor een heer in Bombay

Ze hoeft niet de moeite te nemen om naar hem te luisteren

Omdat het haar niets kan schelen wat hij zegt

En Johnny loopt door de hoofdstraat

Met een koffer in zijn hand

Hij werkt de hele dag in een witte boordenbaan

Waarvan hem werd verteld dat het het beloofde land was