A Game Named Life - Akala, Mai Khalil

And s

A game named life where fools make the rules

And poets paint pictures with words that change nothing

Survival of the fittest they say, are they sure?

Or just the survival of those with the will to kill more?

The heart that thinks itself purely, surely is not hungry?

Because hungry knows too well, the world is fuckery

And nature is indifferent to the suffering of infants

That think ourselves growing human beings and something special

But as fate would have it, I ain’t buying the idea of fate

It seems we shape every place that we grace with hate

Depending which side of the fence or which epoch

You die a slow death or be singing from the treetops

Praise for the status quo, cus you’re comfortable

Those who lost out in this lottery, ha, fuck 'em all

Nice with this roll of the dice, I’m quite proud and

I don’t know if we will ever roll another time round

It’s a game named life

In a game named life

In a game named life

In a game named life

In a game named life

Where the dice decide where I go

There I go, in a game named life

I dream to be let go

A game named life, where fools make the rules

And poets paint pictures with words that change nothing

Young child soldier, revolver not bluffing

In a game that teaches children to kill but can’t love them

What is the journey of a bullet from the ground until we pull it?

A piece of earth made blow holes in souls

I’d like to know does a child choose in its mother’s core or before as just a

sperm to be born in war?

Does another sperm choose greatness floating in his father’s pleasure?

Or does the game only begin when the umbilical’s severed?

Is that the reason babies born screaming?

Because they know they left the spirit world

To live here with no meaning among demons

That see them as nothing more than chess pieces

In a game named life where even the winners stop breathing

And the whole thing is as tedious as a tale that is told twice

We clone life but don’t even own our own life

Sacrifice, pain and strife

The game named life is over

Before we even know

Life is a mirror always looking at you

It’s not what we say or think, we are just what we do

With the time that is given it comes with no ribbon

Because life is not a gift to everyone that’s living

Most of the moves are made before you took your first go

Some got a huge head start before their first role

So you could play with more skill than the other players

They will still be head because the past generations

Accumulated spaces so they could practice with acres

Illuminated arrangements so they could manage retainers

Are you foolish?

They ain’t racing we’re chasing the pay slip

So they have won before even the game starts unless we change it

To another set of rules different from the fools

But to do that we are going to have to use their tools

And therein lies our greatest dilemma

In this game named life, who’s playing it better?

en zo

Een game genaamd life waar dwazen de regels maken

En dichters schilderen afbeeldingen met woorden die niets veranderen

Survival of the fittest zeggen ze, weten ze het zeker?

Of alleen het voortbestaan ​​van degenen met de wil om meer te doden?

Het hart dat zichzelf zuiver denkt, heeft toch geen honger?

Omdat hongerig maar al te goed weet, is de wereld een klootzak

En de natuur staat onverschillig tegenover het lijden van baby's

Die denken dat we groeiende mensen zijn en iets speciaals

Maar zoals het lot het wil, geloof ik niet in het idee van het lot

Het lijkt erop dat we elke plek die we vereren met haat vormgeven

Afhankelijk van welke kant van het hek of welk tijdperk

Je sterft een langzame dood of zingt van de boomtoppen

Lof voor de status-quo, want je voelt je op je gemak

Degenen die hebben verloren in deze loterij, ha, fuck 'em all

Leuk met deze dobbelsteenworp, ik ben best trots en

Ik weet niet of we ooit nog een keer zullen rollen

Het is een spel genaamd leven

In een game genaamd life

In een game genaamd life

In een game genaamd life

In een game genaamd life

Waar de dobbelstenen beslissen waar ik heen ga

Daar ga ik, in een spel genaamd leven

Ik droom ervan om losgelaten te worden

Een spel genaamd leven, waar dwazen de regels maken

En dichters schilderen afbeeldingen met woorden die niets veranderen

Jonge kindsoldaat, revolver bluft niet

In een game die kinderen leert doden, maar niet van ze kan houden

Wat is de reis van een kogel vanaf de grond totdat we hem trekken?

Een stuk aarde maakte gaten in zielen

Ik zou graag willen weten of een kind kiest in de kern van zijn moeder of eerder als gewoon een

sperma om in oorlog geboren te worden?

Kiest een ander sperma voor grootsheid die drijft in het plezier van zijn vader?

Of begint het spel pas als de navelstreng is doorgesneden?

Is dat de reden waarom baby's schreeuwend geboren worden?

Omdat ze weten dat ze de geestenwereld hebben verlaten

Om hier te leven zonder betekenis tussen demonen

Die ze zien als niets meer dan schaakstukken

In een spel genaamd leven waar zelfs de winnaars stoppen met ademen

En het geheel is net zo vervelend als een verhaal dat twee keer wordt verteld

We klonen het leven, maar bezitten niet eens ons eigen leven

Opoffering, pijn en strijd

Het spel met de naam leven is voorbij

Voordat we het zelfs weten

Het leven is een spiegel die altijd naar je kijkt

Het is niet wat we zeggen of denken, we zijn gewoon wat we doen

Met de gegeven tijd komt het zonder lint

Omdat het leven geen geschenk is voor iedereen die leeft

De meeste zetten worden gedaan voordat je de eerste keer deed

Sommigen kregen een enorme voorsprong voor hun eerste rol

Je zou dus met meer vaardigheden kunnen spelen dan de andere spelers

Ze zullen nog steeds het hoofd zijn omdat de vorige generaties

Geaccumuleerde ruimtes zodat ze konden oefenen met acres

Verlichte regelingen zodat ze houders kunnen beheren

Ben je dwaas?

Ze racen niet, we jagen op de loonstrook

Ze hebben dus al gewonnen voordat het spel begint, tenzij we het veranderen

Naar een andere reeks regels die anders zijn dan de dwazen

Maar om dat te doen, moeten we hun tools gebruiken

En daarin ligt ons grootste dilemma

In dit spel genaamd leven, wie speelt het beter?