Oy Havar - Ahmet Kaya

Yangınlar

Kahpe fakları

Korku cığlıkları

Ve irin selleri, aç yırtıcılar

Suyu zehir bıçaklar ortasındasın

Bir cana, bir başa kalmışsın vay, vay

Pusatsız, duldasız, üryan

Bir cana, bir de başa

Seher vakti leylim, leylim

Cellat nişangahlar aynasındasın

Oy sevmişem ben seni

Üsküdar'dan bu yana lo kimin yurdu?

He canım

Çiçek dağı kıtlık kıran

Gül açmaz, çağla dökmez

Vurur anının çatına, vurur çakmaktaşı kayalarıyla küfrünü medetsiz Munzur

Şahmurat suyu kan akar

Ve ben şairim

Namus işçisiyim yani

Yürek işçisi

Korkusuz, pazarlıksız

Kül elenmemiş

Ne salkım bir bakış resmin çekeyim

Ne kinsiz bir rüzgâr mısra dökeyim

Oy sevmişem ben seni

Ve sen daha demincek

Yıllar da geçse demincek

Bıcaklanmış dal gibi ayrı düştüğüm

Ömrümüm sebebi ustam, sevgilim

Yaran derine gitmiş

Fitil tutmaz bilirim

Ama hesap dağlarladır

Umut dağlarla

Düşün uzay cağında bir ayağımız

Ham carık, kıl çorapta olsa da biri

Düşün olasılık, atom fiziği

Ve bizi biz eden amansız sevda

Atıp bir kıyıya iki zamanı

Yarının çocukları, gülleri için

Herbirinin ayva tüyü için çilleri için

Koymuş postasını

Görmüş restini

He canım

Sen getir üstünü

Oy Havar

Muhammed, İsa aşkına

Yattığım ranza aşkına

Deeey dağları un eder ferhadın gürzü

Benim de boş yanım hançer yalımı

Ve zulamda kan ter içinde asi

He desem koparacak dizginlerini

Yediveren gül kardeşi bir arzu

Oy sevmişem ben seni

branden

hoer flikkers

kreten van angst

En stortvloeden van pus, hongerige roofdieren

Je zit midden in de giftige messen

Je zit vast met een ziel, wauw, wauw

Zonder poes, zonder weduwe, vrij

Een ziel en een hoofd

Bij het ochtendgloren, mijn dame, mijn dame

Beul je bent in de spiegel van bezienswaardigheden

Oh ik hield van je

Wiens huis is het sinds Üsküdar?

Ja mijn liefste

bloem berg hongersnood breaker

Een roos bloeit niet, een waterval werpt niet af

Munzur raakt het dak van zijn geheugen, met vuurstenen rotsen

Shahmurat water stroomt bloed

En ik ben een dichter

Dus ik ben een erewerker

hart werker

Onverschrokken, niet onderhandelbaar

As niet gezeefd

Wat een stel, laat me een foto van je maken

Wat een wind zonder haat laat me zingen

Oh ik hield van je

En je zult meer zeggen

Zelfs als de jaren verstrijken

Ik viel uit elkaar als een neergestoken tak

De reden voor mijn leven is mijn meester, mijn schat

Je wond ging diep

Ik weet dat het geen lont kan vasthouden

Maar de afrekening is met de bergen

Hoop met bergen

Denk dat we één voet in het ruimtetijdperk hebben

Ruwe groef, ook al zit het in een harige sok

Denk aan waarschijnlijkheid, atoomfysica

En de niet aflatende liefde die ons maakt tot wie we zijn

Gooi twee keer naar de ene kant

De kinderen van morgen, voor hun rozen

Voor elk van hun sproeten voor een kweepeerveer

Hij zette zijn post

heb de rust gezien

Ja mijn liefste

Jij brengt je topje mee

Stemmen

Mohammed, in godsnaam

Uit liefde voor het stapelbed waar ik op heb geslapen

Deeey-bergen bloeien, de strijdknots van ferhad

Mijn lege kant ook, dolkmes

En in mijn voorraad, bloed en zweet, rebel

Als ik zeg dat hij de teugels zal breken

De zevenjarige rozenbroer is een verlangen

Oh ik hield van je