Closer to Scaffold - Aenaon

The descent from the vault

shows itself to be infinite

Transcendent and complete

revealed an attribute of divinity

Sidereal zones of waste

another one garden of silent guilt

Religious supremacy sense

the land of gnosis under the human beliefs

The shining orb of the moon,

the human race and the wild beasts

by earthly limbs and flesh

This fusion mass brings the world to birth

When everything has been tried in vain,

like the storm of modern duality

Marching in existence

the whole heaven shouts and shakes

The mankind was born of the waters

now it’s time to return in flames

The stars are set beyond death

and heaven looked upwards for the human race.

Nailed in centuries, the fall of crest and crown

for all the fires are dim, our souls are still in bounds

And through all varied smoke and cries, the roaring of the sun,

The noise of little lives and brave, reflects the steps so far

Doom and Hope

Denial and Fate

Regret and Return

Hail!

Hail!

In a cosmic reflection, immortals we will be

against the laws of gravity, we climbed and disappeared

Nailed in centuries, the fall of crest and crown

for all the fires are dim, our souls are still in bounds

And through all varied smoke and cries, the roaring of the sun,

The noise of little lives and brave, reflects the steps so far

«Some are hung splayed out, exposed to the empty winds,

some are plunged in the rushing floods — their stains,

their crimes scoured off or scorched away by fire.

Each of us must suffer his own demanding ghost.

Then we are sent to Elysium’s broad expanse,

a few of us even hold these fields of joy till the long days,

a cycle of time seen through, cleanse our hard,

inveterate stains and leave us clear ethereal sense,

the eternal breath of fire purged and pure.

But all the rest, once they have turned the wheel of time for a thousand years:

God calls them forth to the Lethe, great armies of souls,

their memories blank so that they may revisit the overarching world once more

and begin to long to return to bodies yet again.»

De afdaling van de kluis

laat zien dat het oneindig is

Transcendent en compleet

onthulde een eigenschap van goddelijkheid

Siderische afvalzones

nog een tuin van stille schuld

Religieus suprematiegevoel

het land van gnosis onder de menselijke overtuigingen

De stralende bol van de maan,

het menselijk ras en de wilde beesten

door aardse ledematen en vlees

Deze fusiemassa brengt de wereld tot geboorte

Als alles tevergeefs is geprobeerd,

zoals de storm van de moderne dualiteit

Marcheren in bestaan

de hele hemel schreeuwt en schudt

De mensheid is geboren uit de wateren

nu is het tijd om terug te keren in vlammen

De sterren zijn voorbij de dood geplaatst

en de hemel keek omhoog voor het menselijk ras.

Genageld in eeuwen, de val van kam en kroon

want alle vuren zijn gedimd, onze zielen zijn nog steeds binnen de perken

En door alle gevarieerde rook en kreten, het gebrul van de zon,

Het geluid van kleine en dappere levens weerspiegelt de stappen tot nu toe

Doom en Hoop

Ontkenning en lot

Spijt en terugkeer

Hagel!

Hagel!

In een kosmische reflectie zullen we onsterfelijken zijn

tegen de wetten van de zwaartekracht, klommen we en verdwenen

Genageld in eeuwen, de val van kam en kroon

want alle vuren zijn gedimd, onze zielen zijn nog steeds binnen de perken

En door alle gevarieerde rook en kreten, het gebrul van de zon,

Het geluid van kleine en dappere levens weerspiegelt de stappen tot nu toe

«Sommige worden uitgespreid opgehangen, blootgesteld aan de lege wind,

sommigen worden ondergedompeld in de stromende overstromingen - hun vlekken,

hun misdaden werden weggeveegd of weggeschroeid door vuur.

Ieder van ons moet zijn eigen veeleisende geest ondergaan.

Dan worden we naar de uitgestrektheid van Elysium gestuurd,

een paar van ons houden zelfs deze velden van vreugde vast tot de lange dagen,

een cyclus van tijd doorzien, reinig onze harde,

hardnekkige vlekken en laat ons een helder etherisch gevoel achter,

de eeuwige adem van vuur gezuiverd en puur.

Maar al de rest, als ze duizend jaar aan het wiel van de tijd hebben gedraaid:

God roept ze op naar de Lethe, grote legers van zielen,

hun geheugen leeg, zodat ze de overkoepelende wereld opnieuw kunnen bezoeken

en beginnen te verlangen om weer terug te keren naar lichamen.»