A Treatise on the Madness of God - Aenaon

God has been heard to speak

in many enraged remorses

High, high from the blasphemous peak

the paradise was built with corpses

God has been heard to end

in life there no trust or pity

Blamed and nailed, the sins from past

full of god’s guilty

In the vortex of scarlet demise, the seeds of unbelief creations

excelling from murders, excelling from lies, this is the road of internal

damnation

The scars of a brain in the torment of haze, depressed without execution

deranged of ambitions, a god to extinction, the terror of witness confession

Without sense all the shapes of deceiver,

a madness with no cause

Every time for the crown, the Redeemer,

will he break the moral laws

The labyrinth of mind from the believers,

a vortex full of clones

In the madness of god and fever,

the dimension of fraud

In solitude, he drowned

surrounded by thousand slaves

A measure for flesh and soul

the art of seven days

And he paints marbling graves,

around the land of fake idols

He despised the words and prophecies

And binding the inmost desires.

Hither, thither, oh fearless masterless

Hither, thither, grounded by angriness

Without sense all the shapes of deceiver,

a madness with no cause

Every time for the crown, the Redeemer,

will he break the moral laws

The labyrinth of mind from the believers,

a vortex full of clones

In the madness of god and fever,

the dimension of fraud

God has been heard to weep

intended of falling forever

Blind and lost by design of will

of trash and unwashed guilt

God has been reap

God is gehoord om te spreken

in veel woedende spijt

Hoog, hoog vanaf de godslasterlijke top

het paradijs werd gebouwd met lijken

Er is gehoord dat God zal eindigen

in het leven is er geen vertrouwen of medelijden

Beschuldigd en genageld, de zonden uit het verleden

vol met goden schuldigen

In de draaikolk van scharlaken ondergang, de zaden van ongeloof creaties

uitblinken in moorden, uitblinken in leugens, dit is de weg van interne

verdoemenis

De littekens van een brein in de kwelling van waas, depressief zonder executie

gestoord van ambities, een god die uitsterft, de terreur van getuigenbekentenis

Zonder gevoel alle vormen van bedrieger,

een waanzin zonder reden

Elke keer voor de kroon, de Verlosser,

zal hij de morele wetten overtreden?

Het labyrint van de geest van de gelovigen,

een draaikolk vol klonen

In de waanzin van god en koorts,

de dimensie van fraude

In eenzaamheid verdronk hij

omringd door duizend slaven

Een maatstaf voor vlees en ziel

de kunst van zeven dagen

En hij schildert marmeren graven,

rond het land van valse afgoden

Hij verachtte de woorden en profetieën

En het binden van de diepste verlangens.

Hierheen, daarheen, oh onverschrokken meesterloos

Hierheen, daarheen, gegrond door boosheid

Zonder gevoel alle vormen van bedrieger,

een waanzin zonder reden

Elke keer voor de kroon, de Verlosser,

zal hij de morele wetten overtreden?

Het labyrint van de geest van de gelovigen,

een draaikolk vol klonen

In de waanzin van god en koorts,

de dimensie van fraude

God is gehoord om te huilen

bedoeld om voor altijd te vallen

Blind en verloren door het ontwerp van wil

van afval en ongewassen schuldgevoelens

God is geoogst