Прогулки с Пушкиным - АДО

Когда для смертного умолкнет шумный день,

И на лице усталом высохнет слеза —

Приди, возлюбленная тень,

Ночь унесет тебя за тридевять земель, —

Как сбудется?

На сколько хватит сна?

Прогулки с Пушкиным от неба до земли,

Бессмертный воин, сраженный пустотой

Смотреть на ночь уже нет сил,

Но остается день, и вместе с ним

Влеченье к тем, кто увлечен тобой

Wanneer de lawaaierige dag stil valt voor een sterveling,

En een traan zal drogen op een vermoeid gezicht -

Kom, geliefde schaduw,

De nacht neemt je mee naar verre landen, -

Hoe zal het uitkomen?

Hoeveel slaap is genoeg?

Wandelt met Poesjkin van de hemel naar de aarde,

Onsterfelijke krijger gedood door de leegte

Er is geen kracht om naar de nacht te kijken,

Maar de dag blijft, en daarmee ook

Aantrekkingskracht voor degenen die gepassioneerd zijn over jou