In Debt to Death - Adestria

White knuckle grip on the world, and we’re not letting go.

Never living outside of the moment, we’re young and out of control.

We cut the strings and set ourselves free.

We are a dying breed.

In debt to death, we live, and whether seconds or years we all pay,

we’ll pay in the end.

So we live at the edge just to see how close we can get, so when we’re put in

the ground we’ll have no regrets.

We stand above the soil, because we’re not finished yet.

Like the flame of a candle we live on borrowed time, so we burn quick and burn

bright.

Youth is a commodity that you can’t take to your grave.

If you don’t spend it

all then it’s taken away.

We cut the strings and set ourselves free.

We are who we want to be.

In debt to death, we live, and whether seconds or years we all pay,

we’ll pay in the end.

So we live at the edge just to see how close we can get, so when we’re put in

the ground we’ll have no regrets.

We stand above the soil, because we’re not finished yet.

No one looks back in time, when they’re frail and thin, on how quiet their life

was and how safe they’d been.

Cut the strings and set yourself free.

In debt to death, we live, and whether seconds or years we all pay,

we’ll pay in the end.

So we live at the edge just to see how close we can get, so when we’re put in

the ground we’ll have no regrets.

Witte knokkelgreep op de wereld, en we laten niet los.

We leven nooit buiten het moment, we zijn jong en hebben geen controle meer.

We snijden de touwtjes door en bevrijden onszelf.

We zijn een uitstervend ras.

In de schulden tot de dood leven we, en of we nu seconden of jaren betalen,

we betalen uiteindelijk.

Dus we leven aan de rand om te zien hoe dichtbij we kunnen komen, dus als we in

de grond waar we geen spijt van zullen hebben.

We staan ​​boven de grond, want we zijn nog niet klaar.

Als de vlam van een kaars leven we in geleende tijd, dus we branden snel en branden

helder.

Jeugd is een handelswaar die je niet mee naar je graf kunt nemen.

Als je het niet uitgeeft

dan wordt het allemaal weggenomen.

We snijden de touwtjes door en bevrijden onszelf.

We zijn wie we willen zijn.

In de schulden tot de dood leven we, en of we nu seconden of jaren betalen,

we betalen uiteindelijk.

Dus we leven aan de rand om te zien hoe dichtbij we kunnen komen, dus als we in

de grond waar we geen spijt van zullen hebben.

We staan ​​boven de grond, want we zijn nog niet klaar.

Niemand kijkt terug in de tijd, toen ze broos en mager waren, op hoe stil hun leven was

was en hoe veilig ze waren geweest.

Knip de touwtjes door en bevrijd jezelf.

In de schulden tot de dood leven we, en of we nu seconden of jaren betalen,

we betalen uiteindelijk.

Dus we leven aan de rand om te zien hoe dichtbij we kunnen komen, dus als we in

de grond waar we geen spijt van zullen hebben.