The Noise - Adaline

Breathing in our tough skin, breathing out is such a waste

I hold it in, suffocating, my attempt at preservation

This city’s full of scattered life, we barely meet each other’s eyes

We’re romantic but all we hear is the noise, the noise, the noise

The noise, the noise, the noise

I’ve been gone for far too long the city kinda got me down

The busy buzz of station hum goes round and round and round

I see some color around the borders but how we ever gonna make it through

All the noise, the noise, the noise

The noise, the noise, the noise

Moments of peace are bitter-sweet cause you know you have to leave

Every dream has to end so that we can see the difference

Pulsing bass and swinging hips clutter up all our senses

We want quiet but all we hear is the noise, the noise, the noise

The noise, the noise, the noise

I’ve been gone for far too long the city kinda got me down

The busy buzz of station hum goes round and round and round

I see some color around the borders but how we ever gonna make it through

I see some color around the borders but how we ever gonna make it through

All the noise, the noise, the noise

The noise, the noise, the noise

The noise, the noise, the noise

The noise, the noise, the noise

The noise, the noise, the noise

Onze harde huid inademen, uitademen is zo'n verspilling

Ik houd het in, verstikkend, mijn poging tot behoud

Deze stad is vol leven, we kunnen elkaar amper in de ogen kijken

We zijn romantisch, maar alles wat we horen is het lawaai, het lawaai, het lawaai

Het lawaai, het lawaai, het lawaai

Ik ben veel te lang weggeweest, de stad heeft me een beetje in de steek gelaten

Het drukke geroezemoes van stationsgezoem gaat rond en rond en rond

Ik zie wat kleur rond de randen, maar hoe komen we er ooit doorheen?

Al het lawaai, het lawaai, het lawaai

Het lawaai, het lawaai, het lawaai

Momenten van vrede zijn bitterzoet omdat je weet dat je moet vertrekken

Elke droom moet eindigen, zodat we het verschil kunnen zien

Pulserende bas en zwaaiende heupen verstoren al onze zintuigen

We willen stil, maar alles wat we horen is het lawaai, het lawaai, het lawaai

Het lawaai, het lawaai, het lawaai

Ik ben veel te lang weggeweest, de stad heeft me een beetje in de steek gelaten

Het drukke geroezemoes van stationsgezoem gaat rond en rond en rond

Ik zie wat kleur rond de randen, maar hoe komen we er ooit doorheen?

Ik zie wat kleur rond de randen, maar hoe komen we er ooit doorheen?

Al het lawaai, het lawaai, het lawaai

Het lawaai, het lawaai, het lawaai

Het lawaai, het lawaai, het lawaai

Het lawaai, het lawaai, het lawaai

Het lawaai, het lawaai, het lawaai