Nostalgia - Adaline

Quiet the chatter of voices who matter

I silence them in the night

I am nothing in flesh

Hospitable mess

Skin with something to hide

Can we just stay here

I’ll be the kind you like

You pretend you’re mine

And I’ll pretend you’re right

Till I die I

Keep myself in front of the fire

I lay my life on the line

I hunt the kill that’s pulling me under

I lay my life on the line

Sorting through rubble for a bit of nostalgia

Keep myself in denial

Laying bricks in the sand

Avoiding dry land

Keep the weakness alive

And I fantasize of sirens singing rhymes

Of a different time when everything was fine

So I lie and I

Keep myself in front of the fire

I lay my life on the line

I hunt the kill that’s pulling me under

I lay my life on the line

For a bit of nostalgia

A bit of nostalgia

Stil het gebabbel van stemmen die ertoe doen

Ik leg ze 's nachts het zwijgen op

Ik ben niets van vlees

Gastvrije puinhoop

Huid met iets te verbergen

Kunnen we gewoon hier blijven?

Ik zal het soort zijn dat je leuk vindt

Je doet alsof je van mij bent

En ik zal doen alsof je gelijk hebt

Tot ik sterf I

Houd mezelf voor het vuur

Ik leg mijn leven op het spel

Ik jaag op de moord die me onderuit trekt

Ik leg mijn leven op het spel

Door het puin sorteren voor een beetje nostalgie

Houd mezelf in ontkenning

Bakstenen in het zand leggen

Droog land vermijden

Houd de zwakte levend

En ik fantaseer over sirenes die rijmpjes zingen

Van een andere tijd toen alles in orde was

Dus ik lieg en ik

Houd mezelf voor het vuur

Ik leg mijn leven op het spel

Ik jaag op de moord die me onderuit trekt

Ik leg mijn leven op het spel

Voor een beetje nostalgie

Een beetje nostalgie