Уже,Наверно,Первый Час... - Ада Якушева

Уже, наверно, первый час

Над крышами висит.

По улицам скользят

Зеленоглазые такси.

Конечно, лучше ехать,

Но идти мне так легко,

И я иду, и я иду

По городу пешком.

По городу пешком.

Люблю, чего по-твоему

Любить cовсем нельзя.

Люблю твои усталые, тревожные глаза.

Прокуренную комнату, забытую еду,

Люблю, когда любимые

Своих любимых ждут,

Своих любимых ждут.

Над улицей пустынной

Знакомый дом притих.

Конечно, от «расплаты»

Мне сегодня не уйти.

И все-таки приятно знать

В конце большого дня,

Что в этом доме два окна

Не спят из-за меня.

Не спят из-за меня.

Al, waarschijnlijk, het eerste uur

Hangend over daken.

Glijden door de straten

Taxi's met groene ogen.

Natuurlijk is het beter om te gaan

Maar het is zo gemakkelijk voor mij om te gaan

En ik ga en ik ga

Wandelen door de stad.

Wandelen door de stad.

Ik hou van wat je denkt

Je kunt helemaal niet liefhebben.

Ik hou van je vermoeide, angstige ogen.

Rokerige kamer, vergeten eten

Ik hou ervan als geliefden

Ze wachten op hun dierbaren

Ze wachten op hun dierbaren.

Boven de verlaten straat

Het vertrouwde huis is stil.

Natuurlijk, van "vergelding"

Ik kan vandaag niet weg.

En toch is het leuk om te weten

Aan het einde van een grote dag

Dat er twee ramen in dit huis zijn

Ze slapen niet door mij.

Ze slapen niet door mij.