Rapping for Change - Accent, Juliana Daily

He’s a sleek saunterer, street wanderer, steep ponderer

Speech powerful, each honorer reaches down in a

Deeper pocket for meager profits that keep him stockier

Instead of pizza maybe this time he can beef & brocc it up

Heat hot enough, speeding through in a sloppy rush

Without a beatboxer to bop to, emcee-er shouts to them

Respect to the beggars but never says ‘please drop some in'

If ever he were desperate he’d get them to wish he’d rock again

Your friendly neighborhood hip-hopper that needs to shop for stuff

That cost him bucks but a lot of that tedious job is luck

Thus, he never drops his cup or puts it down

Or piddles when the sniffles come, the kid’ll gun with crooked rounds

So he pushes sounds around bound to tourist towns

As is his, after this he’ll hound another crowd

And bust it proudly whether cloudy or the sun is out

From the mouth he thrusts it loudly for the ones that’s round

Something found underground where the yuppies drown

Pure poetry that goes to sleep for upwards frowns

Like his city that’s strikingly pretty

Or hyper kiddies mighty giggly at night with their besties

He might get busy for ciggies and a couple of pennies

But he can’t help but wish he’d fill a bigger piggy

Bank, but thanks though, I needed that…

Sometimes I just wanna fly away

And I will never touch the ground

Maybe I will go to outer space

And I will never come down

Nah, never that

He’ll just float like kush smoke push from throats

While he cooks dope-esque hood quotes for «good folks»

He should go 'cause this sure cold was foretold

But he’s more broke so he roars notes for pure gold or stoges

And that warm toke will warn most who mourn ghosts

But that boy gloats with a hoarse hope

Sorely spoken, the busker’s own curative potion

Is pure emotion that touches them with furious devotion

Wondering what all of them think

Falls by the brink of destruction, he exalts what he sings

To a level of impressiveness, their coins become his

And whatever he expresses then will only be rich

If, what a concept the lonliest wish

Which, underlines scripts when longing for it

Shesh, what the sky’ll do is draw in his chin

To run a rhyme by slumbered minds and bring awe to these friends

Single serving, wrinkled curr’ncy are some dollars he gets

But simply perfect, him deserving never argues against

Swiftly turning, gently swerving through the horrible mess

That blends his purpose with a courage that gets bothered at best

Yes, pair of double crosses guarding his chest

So he’d say beware of double cross from others (from others)

Pair of double crosses guarding his chest

So he’d say beware of double cross from others

Sometimes I just wanna fly away

And I will never touch the ground

Maybe I will go to outer space

And I will never come down

He blends in as part whilst standing out as different

He feels the pain of his cohorts and in turn benefits

A roaming heart, under only sky, yet home

Millions of living-mates but he hates being alone

Free, donuts at dawn, slightly stale and subtly wonderful

He smiles while he cries, eating.

It’s comfortable

A loiterer legally relaxing on his porches

To smoke some of what’s left in his collection of like four or six

The mornings are hard, everyone’s on their way somewhere

Away somewhere or already working in its warming start

The metal of his coins are hot, palms sweat when he dumps them

(If only they’d itch) plus some paper bills, something

A cardboard sign wielding couple ask politely

If he could spare a nickel towards their trouble, he denies them

They hear his wrist wiggle to say he’s trying too, their eyes confused

Framed so filth’ly, He’s ashamed, no guilty, but he can’t

Hij is een slanke slenter, straatzwerver, steile peinzer

Spraak krachtig, elke erereiziger reikt in a

Diepere zak voor magere winsten die hem steviger houden

In plaats van pizza kan hij deze keer misschien beef & brocc it up

Warm genoeg, snel door in een slordige rush

Zonder een beatboxer om op te dansen, roept emcee-er naar ze

Respect voor de bedelaars, maar zeg nooit 'kom alsjeblieft binnen'

Als hij ooit wanhopig was, zou hij ervoor zorgen dat ze zouden wensen dat hij weer zou rocken

Je vriendelijke hiphopper uit de buurt die spullen moet kopen

Dat kostte hem geld, maar veel van dat vervelende werk is geluk

Zo laat hij zijn kopje nooit vallen of zet het neer

Of piddles als de sniffles komen, zal het kind schieten met kromme patronen

Dus hij duwt geluiden rond gebonden aan toeristische steden

Zoals de zijne, zal hij hierna nog een menigte achtervolgen

En trotseer het, of het nu bewolkt is of de zon schijnt

Uit de mond duwt hij het luid voor degenen die rond zijn

Iets onder de grond gevonden waar de yuppies verdrinken

Pure poëzie die in slaap valt voor opwaartse fronsen

Net als zijn stad die opvallend mooi is

Of hyperkiddies die 's nachts enorm giechelen met hun besties

Hij kan het druk krijgen voor sigaretten en een paar centen

Maar hij kan het niet helpen, maar zou willen dat hij een groter varkentje zou vullen

Bank, maar bedankt, ik had dat nodig...

Soms wil ik gewoon wegvliegen

En ik zal nooit de grond raken

Misschien ga ik naar de ruimte

En ik zal nooit naar beneden komen

Nee, dat nooit

Hij zal gewoon drijven als Kush-rook die uit de keel komt

Terwijl hij dope-achtige citaten kookt voor "goede mensen"

Hij moet gaan, want deze koude was voorspeld

Maar hij is meer blut, dus hij brult notities voor puur goud of stoges

En die warme trek zal de meesten waarschuwen die rouwen om geesten

Maar die jongen glundert met schorre hoop

Helaas, het eigen geneeskrachtige drankje van de straatmuzikant

Is pure emotie die hen raakt met woedende toewijding?

Benieuwd wat ze allemaal denken

Valt op de rand van vernietiging, hij verheft wat hij zingt

Tot een niveau van indruk worden hun munten van hem

En wat hij dan ook uitdrukt, zal alleen maar rijk zijn

Als, wat een concept de eenzaamste wens

Wat scripts onderstreept als je ernaar verlangt

Shesh, wat de lucht zal doen, is zijn kin intrekken

Om een ​​rijmpje te schrijven door sluimerende geesten en ontzag te wekken bij deze vrienden

Een enkele portie, gerimpelde munt is een paar dollars die hij krijgt

Maar gewoon perfect, hij verdient het nooit tegen te spreken

Snel draaiend, zachtjes slingerend door de vreselijke puinhoop

Dat combineert zijn doel met een moed die op zijn best wordt lastig gevallen

Ja, een paar dubbele kruisen die zijn borst bewaken

Dus hij zou zeggen pas op voor dubbel kruis van anderen (van anderen)

Paar dubbele kruisen die zijn borst bewaken

Dus hij zou zeggen pas op voor dubbel kruis van anderen

Soms wil ik gewoon wegvliegen

En ik zal nooit de grond raken

Misschien ga ik naar de ruimte

En ik zal nooit naar beneden komen

Hij gaat op als onderdeel terwijl hij opvalt als anders

Hij voelt de pijn van zijn cohorten en profiteert daarvan

Een zwervend hart, alleen onder de hemel, maar toch thuis

Miljoenen levensgenoten, maar hij haat het om alleen te zijn

Gratis, donuts bij zonsopgang, een beetje muf en subtiel geweldig

Hij glimlacht terwijl hij huilt en eet.

Het is comfortabel

Een rondhangende legaal ontspannen op zijn veranda's

Om wat te roken van wat er nog over is in zijn verzameling van vier of zes

De ochtenden zijn zwaar, iedereen is ergens op weg

Ergens weg of al aan het werk in zijn warme start

Het metaal van zijn munten is heet, zijn handpalmen zweten als hij ze weggooit

(Als ze maar jeuken) plus wat papieren rekeningen, iets

Een kartonnen bord met zwaaiend stel vraagt ​​beleefd

Als hij een centje zou kunnen missen voor hun problemen, ontkent hij ze

Ze horen zijn pols wiebelen om te zeggen dat hij het ook probeert, hun ogen verward

Zo smerig ingelijst, hij schaamt zich, geen schuld, maar hij kan het niet