Dunkles Herz - Abrogation

Am Ende jeden Tages stellt sich mir die Frage

Hat es wirklich einen Sinn

Dass ich all den Schmerz ertrage

Und immer noch am Leben bin

Ungezählte Jahre ziehen an mir vorbei

Alles schon gewesen, nichts ist mehr neu

All meine Freunde starben schon lang vor mir

Ich gehe meinen Weg allein

Doch etwas ist unsterblich, in mir, was sich noch wehrt

Ein dunkles Wesen will ans Licht

Das Herz will, was das Herz begehrt

An jedem neuen Morgen

Fühl' ich mich leer und ausgebrannt

Das Leben wurde mir schon längst zur Plage

Ich bin so müd' von dieser Welt

Gar niemand kennt noch meinen Namen

Gefangen in Unsterblichkeit

Ich bin ein Kind der Dunkelheit

Und frage mich, wann kommt meine Zeit

Doch etwas in mir ist unsterblich

Dort ist noch etwas, was sich wehrt

Ein dunkles Wesen will ans Licht

Das Herz will, was das Herz begeht

Doch etwas ist unsterblich

In mir, was sich noch wehrt

Ein dunkles Wesen will ans Licht

Das Herz will, was das Herz begehrt

Aan het einde van elke dag stel ik mezelf de vraag

Heeft het echt zin

Dat ik alle pijn zal dragen

En nog steeds in leven

Ontelbare jaren gaan aan mij voorbij

Alles is al geweest, niets is meer nieuw

Al mijn vrienden stierven lang voor mij

Ik ga mijn weg alleen

Maar er is iets onsterfelijks in mij dat nog steeds terugvecht

Een duister wezen wil in het licht komen

Het hart wil wat het hart verlangt

Elke nieuwe ochtend

Ik voel me leeg en opgebrand

Het leven is mij al lang een last geweest

Ik ben deze wereld zo zat

Niemand weet mijn naam meer

Gevangen in onsterfelijkheid

Ik ben een kind van het donker

En ik vraag me af wanneer mijn tijd zal komen

Maar iets in mij is onsterfelijk

Er is nog iets dat weerstand biedt

Een duister wezen wil in het licht komen

Het hart wil wat het hart begaat

Maar iets is onsterfelijk

In mij, wat nog steeds vecht

Een duister wezen wil in het licht komen

Het hart wil wat het hart verlangt