The Mysteries That Bind The Flesh - Abigail Williams

Pity my woe when the hours breathe faint and low and hell has risen its

Infernal flow

The windy sky weeps above the sleeping sea

No rays from the heavens shine down

All is black beyond belief

In the heart of wintry cold

Wearing robes of sorrow/ the most ever known

The mysteries that bind the flesh that I hold

Reverence

The veil is now drawn

I still remember though ages ago it seemed

Twin serpents speak not to me

Eyes staring through the darkness of the abyss below trapped in immortal hell

In this terrible hour

The darkness beckons that which looms before me

Oh thunderous night

Cowering against the winds

No tears will you shed

Just kiss the pale lips of death and feel the fire burn within the icy shores

Heb medelijden met mijn wee wanneer de uren zwak en laag ademen en de hel is opgestaan

helse stroom

De winderige lucht huilt boven de slapende zee

Er schijnen geen stralen uit de hemel naar beneden

Alles is zwart ongeloofwaardig

In het hart van de winterse kou

Het dragen van gewaden van verdriet/de meest bekende ooit

De mysteries die het vlees binden dat ik vasthoud

Eerbied

De sluier is nu getekend

Ik herinner me het nog, hoewel het eeuwen geleden leek

Tweelingslangen spreken niet tegen mij

Ogen staren door de duisternis van de afgrond beneden gevangen in de onsterfelijke hel

In dit vreselijke uur

De duisternis wenkt dat wat voor mij opdoemt

Oh, donderende nacht

Ineengedoken tegen de wind

Je zult geen tranen vergieten

Kus gewoon de bleke lippen van de dood en voel het vuur branden binnen de ijzige kusten